41 येसुआ म़लोचि, “साकोङ्छ़ङ मान्मुकादा म़नाचि खोन्कि ऱक्याङ्ओ लाम्दा काकोन्चि ओ! देम्खातारि अ़ङ्का खानानिन आङ्नानिन? आम्दुवाछा छा ओदा बात्तु।”
झारा त़होत्तिन्ओ खोन्कि पाङ्आ त़तिमिन्ओचि ओ, अ़ङ्काएदा तानिन। अ़ङ्का खानानिन सावातोम्मा प़नानिन।
खोक्कोसाआ मोचि म़लासुलोचि, “अ़अ़त्पा खोन्कि साकोङ्छ़ङ मान्मुकादा म़नाचि बुन म़लाम। मेन खानानिन्आ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु योनाओ अ़बुन्दाङ्का नि बुन त़तोक्तिमिन।
खोन्किना मो खात्कि खोएदाङ्का च़लोक अ़अ़त्पाचि नि सात्कातात लावाचि खोएनान तारुचि, खोन्कि मोचि म़वाङ्कि मोदा म़युङ। खोन्कि बुयाओदाङ्का आदेङ्ओ अ़लिमा मो म़नाओ च़लोक चाअ़त्लो लि। ओ अ़अ़त्पा दुङ्ओछाङ मोवात्निङा लि।”
अ़अ़त्पा खोन्कि साकोङ्छ़ङ मान्मुकादा म़नाचि म़दोम्दाओ बुन म़लाम, मेन खानानिन्आ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु योनाओ अ़बुन्दाङ्का नि बुन त़तोक्तिमिन।” खोन्किना मोचि म़छिरुदोचिकि येसु म़खारालोन्ता।
खोन्कि येसुआ मोचि म़लोचि, “खानानिन साकोङ्छ़ङ मात्द़ङ्ओ म़नाचि खोन्कि ऱक्याङ्ओ लाम्दा काकोन्चि ओ! देम्खातारि अ़ङ्का खानानिन्एनान युङ्ङा? देम्खातारि अ़ङ्का खानानिन आङ्नानिन? आम्छा अ़ङ्काएदा बात्तु।”
अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, ओ झारा दन्दा ओ दुङ्दाओ म़नाचिएदाङा ता।
मेन फरिसिचि खोन्कि सदुकिचिएदाओ ब़द्धेकापाङ बप्तिस्मा लोक्सि म़ताङाओ खाचिकि खोसाआ मोचि लोचि, “खानानिन अ़छ़क याक्याङ्ओ प़ओ अ़छाचि ओ! तामा मुयाङ्ओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ्दाङ्का फुङ्मा खानानिन साङ्आ चाप्ऩचेत्तिन?
मेन येसुआ मो अ़खाकिना खोक्कोसोओ अ़चुमाइसुङ कारा खोन्कि खोचि म़लोचि, “छाचि अ़ङ्काएदा तामा पुवानुम्च़म, मोचि मान्छेक्दानुम्च़म! देकिनालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुहाङ्होन ओ छाचिवाकोचिओ निकिङा ओ।
येसु म़एवादिसा खोन्कि म़लोचि, “खो बुत्तानुम!” खोन्किना मोचिआ मो दोप्म़क म़ना अ़बुत्ता, खोन्कि अ़लोवा, “आम्राक पोइसु! पुवालोन्ता! येसुआ खाना ऩबुत्याङ।”
खोन्कि येसुआ मोचि म़लोचि, “साकोङ्छ़ङ मात्द़ङ्ओ म़नाचि ओ! देम्खातारि अ़ङ्का खानानिन्एनान युङ्ङा? देम्खातारि अ़ङ्का खानानिन आङ्नानिन? आम्छा अ़ङ्काएदा बात्तु।”
येसुआ अ़चुकाखेङ्पाचि म़लोचि, “खाउ, आम्नुओ साकोङ्छ़ङ?” मोचि म़क़साकिना दोम्तुदोचि खोन्कि अ़क्छा निएदा सेन्कासेन म़मुवा, “ओक्को साङ ओ? मोवात्नि ह़क खोन्कि धियाङ्वामाआछाङ खोक्कोसोओ अ़चुलोमाय़ङ य़ङ्चि म़काङ्याङ!”
मो चाकावालावा लोन्निप़निनि अ़ङ्का आम्नुओ काखेङ्पाचि बुउङ्च़ङ, मेन मोचिआ मो मुमा मान्ऱअ़दा।”
मेन मो बानाङाहिदाङा पोप्ताओ लावा मो धाम्सुकि धुन्मेत्तु, खोन्कि येसुआ मो पोप्ताओ लावा अ़रेन्ता, मोवात्नि मो छा अ़नुसाकि मोसोओ अ़पा अ़लासापुवा।
येसुआ अ़लासालोवा, “फिलिप, ओन्तारि अ़ङ्का खानानिन झाराएनान युङ्ङाङा खोन्नुछाङ खाना अ़ङ्का त़सिन्ऩङ? साङ्आ अ़ङ्का अ़खाङ्युङ्साङ, मोसाआ अ़ङ्पापा खायुङ्सु, मेन देकि खाना त़य़ङ्याङ, ‘आन्कान्का पापा निनाम्हाङ खाङ्मेत्नि’?
खोन्किना खोक्कोसाआ थोमा अ़लोवा, “आम्छुक कुसिप ओदा पाउ, खोन्कि अ़ङ्छुक्चि खाचि। आम्छुक बात्तुकि अ़ङ्हेबेक्दा पाउ। मान्केङ मान्मुदा, मेन साकोङ्छ़ङ मुवा।”
खोक्कोसाआ लेक्लेक्लेक्वाओदा आप्फात चालिस्कादोङ्तारि म़आङ्तुचि।
खोन्किना पत्रुस्आ नि ब़द्धे य़ङ्चिदा मोचि सालुम्स़ङ प़चिकि खोसाआ यायोक प़याङ्सा लोचि, “ओ हेन्खामादाओ अ़अ़त्पा म़नाचिएदाङ्का खानानिन निनाम्हाङ्एदा रात्लुवानिन।”
माङ्लो निनाम्हाङ्ओ अ़चुसोम्तुक्माआ खाना खोक्कोएदा लामान्चिन ऩतित्नि त़सिन्तुन कि, दि खोक्कोसोओ तोक्पो अ़चुसोम्तुक्मा, अ़चुआङ्मा खोन्कि अ़चुहुङ्मा त़सुङ्तुङु?
खोन्ओसा आन्कान खाम, अ़चुसाकोङ्छ़ङ मान्मुदामाआ मोचि सावातोम्खादा वाङ्मा मान्ऱचि।
खोन्ओसा मो सावातोम्खादा वाङ्मा आन्कान अ़न्नुनु लामिन्ने, खोन्कि मोवाको लोमावा मान्च़दामादाङ्का साङ्छाङ अ़धानिन्खात्निन्ने।
देकिनालो आन्कान्छाङ मोचिवात्निङा नुय़ङ्खान एनुम। मोचिआ अ़एनाओ य़ङ्लाम्पा मोचिआ दित्छाङ मान्तोक्अ़दा, देकिनालो काएन्चिआ ओ साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
खोन्ओसा खोक्कोलाम्पा निनाम्हाङ्ओ अ़चुच़क्दा काताचि खोक्कोसाआ ओन्ग़रि खोन्कि अ़धुन्तारि लेन्मा म़ऱचि। देकिनालो मोचिओ अ़चुलिप्पादा निनाम्हाङ्एदा यामात्सि खोक्को अ़धुन म़ह़ङ्युङ।