49 येसु म़चेवाङाहिदाङा यावायोक्खिम्दाओ बुसुवा याइरस्ओ अ़खिम्दाङ्का अ़क्छा म़ना ताकि खो लो, “आम्नुओ मेत्छाछा छा ना सुवादाचिआ! हान काचिन्पा दुखा मान्प़दानुम।”
मेन येसुआ मो अ़सिन्ताकि मोचि म़लोचि, “खानानिन ओ मेत्छामा देकि दुखा त़प़म्योम? ओसाआ ना अ़ङ्को निम्पाङ अ़क्तात अ़नुवाक काचि मुयुङ्सु।
येसुआ मोचि ओ य़ङ म़लोङुचिहिदा अ़क्छा यहुदि बुसुवा ता, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुबुदा अ़तुम्प़छ़क तोम्तुकि लो, “हाङ्पो, अ़ङ्मेत्छाछा छा ओग़रिसाऱङ सुवादा। मेन बानानिन्कि मोएदा आम्नुओ छुक युक्निप़नि, खोन्कि मो लाह़ङ्लोन्ने।”
खोन्किना यावायोक खिम्दाओ अ़क्छा बुसुवा याइरस अ़ऩङ मुवाङाओ मोदा ता, खोन्कि खोसाआ येसु खाकिना खोक्कोसोओ अ़चुलाङ्दा बोम्सान्चिन,
खोन्किना मोसाआ खिम्हुत्याङ्का लो, ‘अ़ङ्नाप्मा मान्कान्दाङ। लाप्तिखोप खोप्ताचिआयुङ्सा, खोन्कि अ़ङ्छाचि अ़ङ्काएनान इम्खादा म़याक्याङ। अ़ङ्का थिन्ङाकि खाना दित्छाङ प़मा अ़ऱनान।’
खोन्कि येसु मोचिएनान म़खारा। कप्तानाओ अ़खिम च़क्दा म़तालाहिदा कप्तानाआ अ़यावाचि खाइसुचिकि ओवात्नि लोमेत्तुचि, “हाङ्पो, दुखा मान्मुदानिन। अ़ङ्का अ़ङ्खिम्दा खानानिन वाक्मा अ़खान्ङाओ अ़ङ्का अ़मुऩङ्ऩङ।