11 “दोय़ङ्लाओ अ़तुप्माय़ङ ओङा ओ: बिउनिओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ ओ।
हान बिउ कावेत्ओ दोय़ङ्लाओ अ़तुप्माय़ङ एनानुम।
साङ्आ हाङ्होन्ओ अ़तुक्वादा य़ङ्खान एनु, खोन्कि मो अ़तुप्तुन, मोन्ग़रि सैताना ताकि मोसोओ अ़साकोङ्वादा दि वेत्ताओ, मो ङाप्तुखात्तु। लाम्दात्नि म़छुक्ताओ बिउचि ओचिङा ओ।
खोन्कि खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “खानानिन ओ दोय़ङ्ला मान्तुप्त़दोम? खोन्नालो खानानिन झारा दोय़ङ्लाचि देत्नि त़तुप्तुम्च़म कि?
लाम्दा छुक्ताओ बिउआ दि खाङ मुसुनालो साङ्चिआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ अ़एन, मेन सैताना ताकि अ़चुसाकोङ्वादाङ्का निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ ङाप्तुखात्तुचि, मोचि साकोङ्छ़ङ मुमा ऩऱनिन्कि ऩलेत्निन।
खोन्ओसा झारा अ़त्लो य़ङ खोन्कि झारा अ़अ़त्पादाङ्का फेआनिन्चिन, आम्नुओ साकोङ्वादा लित्ताओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ सिम्नान्चिन्सा लोआनुम। देकिनालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ्आ आम्नुओ ह़ङ्म़ङ रात्तु।