31 “ओ दुङ्दाओ म़नाचि अ़ङ्का दिएनान तोङ्सुङ्खाङ्च़ङ? मोचि दियाको म़मुयाङ?
मोवात्नि साङ्आ अ़ङ्य़ङ्चि एनुचि खोन्कि मोचि मुचि, मो अ़क्छा तायाहाङ्पा म़ना अ़खिम लुङ्छ़ङ दुङ्दा कामुपावाको ओ।
खोन्किना येसुआ म़लोचि, “निनाम्हाङ्ओ अ़चुहाङ्होन दिएनान तोङ्सुम्खाम? माङ्लो ओ खालुमा खाक्को दोय़ङ्ला आन्कान याङुम?
मेन फरिसिचिकि मोसाओ अ़य़ङ्हुप काचिन्पाचिओन निनाम्हाङ्आ मोचिओ निकि अ़मुवाओ अ़मित्चिऩङ अ़छिराकि युहन्नाएदाङ्का बप्तिस्मा मान्लोक्चि।
मोचि ना हातादा म़युङ्कि नाम्कालोक अ़चुप्पो छाचिवाकोचि म़मुयाङ, मोचिआ नि अ़चुयावाचि म़बुत्तुचि, ‘आन्कान्का आम्नुओ निम्पाङ बासुरि मुत्तिन्काहिदा खानानिन मान्थोम्त़दान। आन्कान्का म़ना खुम्माओ छाम लुन्का, मेन खानानिन मान्खाप्त़दान।’