19 खोन्कि युहन्नाआ अ़काखेङ्चिएदाओ ह़वाङ बुत्तुचिकि हाङ्पाएदा सेन्सि खाइसुचि, “दि काता खानानिन्ङा ओ हे, आन्कान्का नि हुङुम्का ओ?”
खोन्किना येसुआ बारकापाङ अ़चुकाखेङ्पाचि म़बुत्तुचि खोन्कि ह़-ह़वाङ मोचि खान्मा म़पुङ्सुचि। खोन्कि खोक्कोसाआ मोचि अ़अ़त्पा लावाचि लोन्माखान्मा मोचि पाङ म़प़चि।
खोन्किना हाङ्पाआ नि सत्तरिकापाङ म़छेन्तुचिकि खोक्को खात्मा म़मुवाङाओ झारा सहरा खोन्कि तेन्दा खोक्कोएदाङ्का बुया मोचि ह़-ह़वाङ म़छुत्तुचि।
येसु अ़क्दु अ़क्तेप्दा याम़माराङा। मोन्ग़रि खोक्को याम़माराचिआकि अ़चुकाखेङ्पाचिदाङ्का अ़क्छाआ खोक्को अ़लोवा, “हाङ्पो, युहन्नाआ अ़काखेङ्पाचि चिन्तुचिवात्नि आन्कान्काछाङ यामात्मा चिन्नि।”
मेन हाङ्पाआ मो अ़लोवा, “खानानिन फरिसिचि फाङ्लान बुङ्खालिप्पा ना त़प़न्तुम, मेन आम्नुओ कोङ्हुत्या च़क्ख़य़ खोन्कि अ़त्लोआ भेप्तुयुङ्सु।
खोन्कि हाङ्पाआ म़लासुलोचि, “सोम्कुवा मुमाय़ङ खोन्कि खारु कातोक खिम काचि काखाङ साङ ओ? खोसोओ अ़हाङ्पाआ नि अ़हारुक्चि खोसोओ अ़छुक्दा अ़पाक्कि मोचिआ चामादोत्ओ ग़रिदा मोचिओ अ़चुचामा, दुङ्मायु काप़ अ़मु।
मेन हाङ्पाआ य़ङ अ़लासाकि मो बुसुवा अ़लोवा, “खानानिन कोङ्क़त्वाचि ओ! खानानिन झारासा सावातोम्खा-लेन्दा बोयोङ माङ्नालो गधा अ़चुछुम्खादाङ्का त़हुरुम्च़म्कि चाक्वा दुङ्सि त़खात्तिमिन्चिन कि?
छाम्माय़ङ्चिआ हाङ्पा अ़लोवा, “आन्काओ साकोङ्छ़ङ पोन्निप़नि!”
खोन्कि हाङ्पाआ म़लासुलोचि, “खानानिन्एदा प़सैओ अ़ल़वा ओन्को आम्नुओ साकोङ्छ़ङ याक्याङ्नालो खानानिन ओ खेत्लाङ्बेतिताङ ‘खाना धेलान्चिन्कि धियाङ्वामादा लित्तान्चिन!’नि त़लोम्नालो मो काङ।
खोन्कि हाङ्पाआ म़लोचि, “ओ अ़अ़त्पा छ़ङ्काछेन दे य़ङा, त़एनुम?
मेन जखायस पुवालोन्ताकि हाङ्पा लो, “हाङ्पो, खानुम! अ़ङ्का अ़ङ्चासुम, छेन्बिओ अ़क्धाङ मान्तोक्कादाचि प़ङ्च़ङ खोन्कि म़नाचिदाङ्का दियाकोनुछाङ सामाचि च़न्तुङ्युङ्सुङ्च़ङ्नालो अ़ङ्का मोसोओ चारकास़रो लासुङ्प़ङ्च़ङ।”
खोन्किना हाङ्पाआ म़हुसान्चिन्कि पत्रुस होन्नि अ़चोआ। “आय़ अ़खाखुत वापापा ओक्मा बुया खाना अ़ङ्का सुम्कादुतारि ऩङात़छित्ङा”निकिना हाङ्पाआ म़य़ङाओ य़ङ पत्रुस्आ मित्तुतोक्तु।
खोन्कि मो एघारकापाङ काखेङ्पाचिआ मो ह़वाङ ओवात्नि म़लोचि, “हाङ्पा अ़नुछ्याङा म़खोन्तालोन्तायुङ्सा, खोन्कि सिमोन्एदा खाङ म़मुसान्चिन।”
हाङ्पाआ मो मेन्मित्मा अ़खाकि खोक्कोसोओ अ़चुसोम्तुआ। खोन्कि खोक्कोसाआ मो अ़लोवा, “खाना मान्खाप्दा!”
खोन्कि मोचिआ येसुएदा ताचिकि अ़सेनाचु, “‘दि काता खानानिन्ङा ओ हे, आन्कान्का नि हुङुम्का ओ?’नि बप्तिस्मा काप़ युहन्नाआ आन्काच्या सेन्सि ऩछुत्ताच्याओ।”
माय़ङ हाङ्पाओ अ़चुलाङ्दा अ़लुङ छ़साङाओ आक्वाआ थोक्तुकि अ़ताङ्मुवाआ कात़क ओक्को मरियम्ङा ओ। मोसोओ अ़निछा लाजरस तुआङा।
युहन्नादाङ्का येसुआ ब़द्धे काखेङ्चि म़मुङुचि खोन्कि बप्तिस्मा म़प़ङुचिनि फरिसिचिआ अ़एना।
मो मेत्छामाआ खोक्को लो, “अ़ङ्का सिन्तुङ्योङ, खाउग़रि मसिह म़तायाङ, मोन्ग़रि खोक्कोसाआङा आन्कान्का झारा य़ङ खाऩएत्तिन्का।” मसिह ख्रिस्तनि अ़लो।
अ़ङ्को ह़वाङ अ़ङ्सालुम्स़ङ्चि बोराओ तित हुम्मेत्तुङ्च़ङ्कि छुत्तुङ्च़ङ खोन्कि अ़क हजारा ह्वा सये साथिकालेन्तारि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ खालुमेत्तुङ्च़ङ।”