20 मोचिओ अ़चुसाकोङ्छ़ङ अ़खाकि येसुआ मो अ़लोवा, “यावा, अ़ङ्का आम्हेवाचि लेत्नायुङ्ना।”
अ़क्चित्कापाङ म़नाचिआ ख़न्माखात्मा सारिमाआ लाउओ अ़क्छा म़ना अ़इम्खाएनान खोक्कोएदा अ़खुयातारा। येसुआ मोचिओ अ़चुसाकोङ्छ़ङ अ़खाकि ख़न्माखात्मा सारिमाआ लाउओ म़ना अ़लोवा, “अ़ङ्छाओ, राक मुवा! अ़ङ्का आम्हेवाचि लेत्नायुङ्ना।”
खाक्को नुसुम्पेन्ता मुयाङ, ‘आम्हेवाचि लेत्नायुङ्ना’नि य़ङ्मा हे ‘पुवालोन्ताकि कोला’नि य़ङ्मा?
येसुआ मोचिओ अ़चुसाकोङ्छ़ङ अ़खाकि ख़न्माखात्मा सारिमाआ लाउओ म़ना अ़लोवा, “अ़ङ्छा ओ, आम्हेवाचि लेत्नायुङ्ना।”
खोन्किना येसुआ मो मेत्छामा अ़लोवा, “अ़ङ्का आम्हेवा लेत्नायुङ्ना।”
म़नाओ अ़तुक्वादा साङ्आछाङ खोक्को चिन्मा मान्दोत्याङ, देकिनालो म़नाओ अ़साकोङ्वादा दि याक, मो खोक्कोसाआ अ़सिन्ताङा।
खोन्किना येसुआ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा मो अ़धिराकि अ़लोवा, “खाखो, खाना त़नुवायुङ्सा। हान्दाङ्का हेवा मान्मुदा, खोन्कि खानाएदा च़लोक अ़अ़त्पा अ़तानिन्ने।”
खो मोदा तालाकि निनाम्हाङ्आ मोचि आसिखा प़चिओ खाकिना ब़द्धे अ़ऩङानुवा। खोन्कि खोसाआ झारा अ़चुमिन्माआ हाङ्पाएदा सोम्कुवा म़मुयुङ्ने निकिना मोचि झारा राक प़चि।
पावल्आ हाङ्पाओ अ़चुय़ङ खालुसुङुओ ग़रि खोसाआ एनुङु। पावल्आ होन्नि खोएह्यात्नि चोउदिसु, खोन्कि खो नुमा अ़साकोङ्छ़ङ याआङाओ सिन्तुकिना,
साङ खानानिन्आ त़लेत्तुम, अ़ङ्काछाङ लेत्तुङ। अ़ङ्का खाक्को य़ङ्दा लेत्तुङ्युङ्सुङ्नालो आम्नुओ निम्पाङ अ़ङ्का ख्रिस्तओ अ़चुबुदा लेत्तुङ्युङ्सुङ।
अ़क्छा निएदा आङ्मुवानिन, म़नाचिओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा दिदि दुम पाक्माय़ङ याक्याङ्नालो अ़क्छा निएदा लेत्कालेत मुवानिन। देत्नि हाङ्पाआ खानानिन ऩलेत्तिन्युङ्सिन, मोवात्नि खानानिन्आछाङ लेत्माचिदोत।
मेन अ़क्छा म़ना य़ङ्मा ऱ, “खानाएदा साकोङ्छ़ङ याक्याङ, अ़ङ्काएदा काचिचि। काचि मात्द़ङ्ओ आम्साकोङ्छ़ङ अ़ङ्का खाङ्मेत्ताङ, खोन्कि काचि मुङाकि अ़ङ्साकोङ्छ़ङ खाना खाङ्मेत्ना।”