32 खोक्कोसोओ अ़चुचिन्माय़ङ अ़एनाकि म़नाचि दोम्तुदोचि। देकिनालो खोक्को पाङ्एनान म़चेवाङा।
खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुचिन्माय़ङ अ़एनाकि म़नाचि दोम्तुदोचि। देकिनालो खोक्कोसाआ मोचि य़ङ्हुप काचिन्पाचिआ म़चिन्तुचिवा माआङ, मेन पाङ्एनान म़चिन्तुङुचि।
खोक्कोसोओ अ़ताया ब़द्धे याआङाओ खोन्कि खोक्कोसाआ य़ङ नुलोक अ़लासाङाओ अ़एनाकि झाराकापाङ दोम्तुदोङुचि।
यावायोक्खिम्दा अ़क्छा पोप्ताओ चाकावालावाआ लाउओ म़ना युङाङा। मो म़ना ओवात्नि चिलिलिवा पारा,
खोन्कि झाराकापाङ दोम्तुदोचिकि “ओ दियाको य़ङ ए खा? ओसाआ ना सावाएनान्ओ पाङ्आ लोङुचिहिदा म़पोप्ताओ चाकावालावाचिछाङ म़लोन्खात्याङ!”नि अ़क्छा निएदा लोकालो म़मुवा।
ह़ङ्म़ङ काप़ लावाङा ओ! मेन पोक्आ दित्छाङ ओवाको काचि मुमा अ़ऱन। खाक्को य़ङ अ़ङ्का खानानिन्एदा चेउङ, मो निनाम्हाङ लावादाङ्का ओ, खोन्कि मो य़ङ्आ अ़धुन्ओ ह़ङ्म़ङ प़।
निनाम्हाङ ब़क्खाखिम काहुङ्चिआ म़लासुलोचि, “ओ म़नाआवात्नि ना खाक्कोछाङ म़ना देम्खाछाङ मान्चेप!”
आन्कान्का लेजोकात्ओ खोन्कि कुम्याङ्सा मुमायु काचिचि ऩङाछिरुम्च़म्का। आन्कान्का चाप्चा मुमा माङ्लो निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ ऱक्मा छुन्तिन्का। मेन अ़छ़ङ्य़ङ नुलोक खालुयाङ्सा निनाम्हाङ्ओ अ़चुबुदा आन्कान्का झारा म़नाओ छेन्खातायादा लोक्मा अ़खान्तिन्काओ मुन्चिन्का।
देकिनालो आन्कान्का खानानिन्एदा नुय़ङ्खान तारुम्काहिदा य़ङ्चिदा ओन्ङा माआङ, मेन सावा खोन्कि सेङ्लावादाछाङ अ़नुछ्या तारुम्काओ त़सिन्तुम्युङ्सुम। आम्नुओ निम्पाङ आन्कान्का आम्नुओ रादा देत्नि युङिन्काओ खानानिन नुलोक त़सिन्तुम्योम।
खाना ओ य़ङ त़चिन्तुङुचिहिदा झारा पाङ्एनान राक प़चि खोन्कि रेन्याङ्सा मुचि। मोवात्नि त़च़नालो साङ्आछाङ खाना हेलाङ मुमा ऩतोक्नान।