11 खोसाआ मोचिओ अ़चुय़ङ लासु, “ह्वातात तित कातोक्आ मान्तोक्कादा अ़क्तात प़ने, खोन्कि चामायु कातोक्आ मान्तोक्कादा प़ने।”
खोन्किना हाङ्आ मोचि म़लोचि, ‘अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, खानानिन्आ ओ अ़ङ्निछाचिएदाङ्का झारादा अ़चुप्पो अ़क्छा देत्नि त़मुम, मो खानानिन्आ अ़ङ्काङा त़मुवाङ्ऩङ्ओ।’
आम्नुओ कोङ्हुत्दाओ अ़नुछ्या मिन्माआ मान्तोक्कादाचि मोहा पुवानुम्च़म, मोवात्नि त़च़न्नालो आम्नुओ नि झारा य़ङ्चि म़सेङ।
ओ अ़एनाकि येसुआ मो म़ना अ़लोवा, “हान्छाङ खाना अ़क्तात काचि मुमादोत। खानाएदा म़युङ्याङ्ओ झारा सामाचि इनुचिकि मान्तोक्कादाचि हात्तुचि, खोन्कि खाना निनाम्मादु चासुम्छेन्बि त़तोक्तु, खोन्किना बानाकि अ़ङ्का त़ङ्ताङ।”
मेन जखायस पुवालोन्ताकि हाङ्पा लो, “हाङ्पो, खानुम! अ़ङ्का अ़ङ्चासुम, छेन्बिओ अ़क्धाङ मान्तोक्कादाचि प़ङ्च़ङ खोन्कि म़नाचिदाङ्का दियाकोनुछाङ सामाचि च़न्तुङ्युङ्सुङ्च़ङ्नालो अ़ङ्का मोसोओ चारकास़रो लासुङ्प़ङ्च़ङ।”
खा-खाक्कोसाआ ओवात्नि अ़मित्ता, यहुदादा अ़फेक्वाओ बेखा युङ्याङ, खोन्ओसा येसुआ खो चानुचाओ निम्पाङ दोत्ओ सामा खित्ने माङ्लो मोसाआ मान्तोक्कादाचि दिदि प़चिनेनि अ़लोवाओ।
खो खोन्कि खोसोओ अ़खिम्दाओचि झारासाआ निनाम्हाङ अ़मित्ताङा, खोन्कि अ़कित्ताङा। खोसाआ मान्तोक्कादा यहुदिचि सोमातुक्तुचिकि फासुङुचि, खोन्कि खो अ़धुन निनाम्हाङ्एदा यामाराङा।
खोसाआ अ़लोवाङ, ‘कर्नेलियस, निनाम्हाङ्आ आम्यामात्मा अ़एनायुङ्सा, खोन्कि खाना मान्तोक्कादाचि मोहा त़प़चिओ अ़खायुङ्सा।
खोसोओ अ़क़मा काराकि खोएह्यात्नि होन्नि चोउदिसु, खोन्कि “हाङ्पो, दे त़य़ङिन्येन?”नि लो। खोन्कि निनाम्हाङ काफाआ खो लासुलो, “निनाम्हाङ्आ आम्यामात्मा अ़एनायुङ्सा, खोन्कि खाना मान्तोक्कादाचि मोहा त़प़चिओ अ़खायुङ्सा!
काख़पाआ हान्दाङ्का अ़ख़निन्ने, मेन खो काचि मुने। खोसोओ अ़छुक्आ काचि मुने, खोन्ओसा म़हाप्दिओचि प़मा ऱचिने।
ओ हेन्खामादाओ कातोक्चि ऱक्भाक मान्लिदानिन्नि लोचि। अ़छ़ङ मात्द़ङ्ओ चासुम्छेन्बिदा माआङ, मेन आन्कान ऩङानुमान्चिन्ओ निम्पाङ झारा सामा ब़द्धे याङ्मा काप़ निनाम्हाङ्एदा मोचि सोम्कुवा म़मुने।
मोचि अ़नुवाक काचि मुमा, खोन्कि अ़नुवाक काचिचिदा कातोक लिमा, फामामिन्माओ खोन्कि निचिएनान हामाचामा मिन्माओ लिसानिन्नि लोचि।
निनाम्हाङ नुलोक छ़ङ्काछेन म़मुयाङ। खोक्कोसाआ आम्नुओ काचि खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुम़नाचि ब़त्मा काचिलाम्पा खानानिन्आ निनाम्हाङ खाङ्त़मुसुम्ओ खोन्कि खाङ्त़मुसुम्योम्ओ सोम्तुक्मा ऩमान्तुन्केसुन।
आन्निनाम्हाङ पापाओ अ़चुबुदा सेङ्याङ्ओ खोन्कि मान्पोप्ओ साम्योक ओङा ओ: अ़चाअ़त्मादा म़छुक्ताओ हेत्छाकुवाचि खोन्कि मेन्मित्माचि खाङ्माचि खोन्कि हेन्खामादाओ अ़अ़त्पा य़ङ्चिदाङ्का मान्पोप्दामान्चिन ओ।
अ़ङ्ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, अ़क्छा म़ना “अ़ङ्का साकोङ्छ़ङ मुङा”नि य़ङ, मेन काचि अ़नुनिन्नालो मोदाङ्का दि तोक्तु कि? खोसोओ अ़साकोङ्छ़ङ्आ खो लेन्मा ऱ?
मेन हेन्खामादाओ चासुम्छेन्बि कातोक्आ साकोङ्छ़ङ कामु हाप्ताओ खाकिछाङ अ़साकोङ्वा खोएदा छाक्लो मुनालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुसोम्तुक्मा मोएदा देत्नि याक?
साङ “अ़ङ्का निनाम्हाङ सोमातुक्तुङ”नि य़ङ, मेन अ़निछा अ़ऩङाछिरुनालो मो काम़प ओ, देकिनालो खोसाआ खाओ अ़निछाङा सोमामान्तुक्कादाआ मान्खाङ्युक्तुओ निनाम्हाङ सोमातुक्मा अ़ऱन।