41 खोन्किना मोचिआ अ़चुऩङानुमाआ खोन्कि दोम्मादामाआ साकोङ्छ़ङ मुमा मान्ऱअ़दाहिदा खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “दि खानानिन्एदा अ़क्चिलोक चामायु युङ्याङ?”
मेन खोचिआ येसु म़ह़ङालोन्ताओ, खोन्कि मरियम्आ खाचिउओ अ़एनाकि खोचिआ मो य़ङ साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
खोन्कि खोचि लासाखाराचिकि नि अ़चुकाखेङ्चि खाअ़एत्ताचुचिन, मेन अ़चुकाखेङ्चिआ खोचिओ अ़चुय़ङ साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
आदेङ एघारकापाङ अ़चुकाखेङ्पाचि चा चासि म़युङाङाहिदा खोचिएदा येसु खाङ्म़मुसान्चिन। खोन्कि खोचिओ अ़चुसाकोङ्छ़ङ मान्मुदामा खोन्कि अ़चुओ ऱफोक्वादा मोचि याम़सान्तुचि, देकिनालो खोक्को म़खोन्तालोन्ताओ काखाङ्चिओ अ़चुय़ङ्छाङ मोचिआ साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
मोचिएदा अ़क्चिलोक अ़चुप्पो ङाचिछाङ म़युङाङा, खोन्किना येसुआ ङाचिओ निकिछाङ निनाम्हाङ आलाङ अ़पुवा, खोन्कि मो अ़चुकाखेङ्पाचि हाम़मेत्तुचि।
मेन मोचिआ ओ य़ङ सोज्जेओनि अ़मित्ताकि साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
खोवात्नि म़य़ङाचिआकि खोक्कोसाआ मोचि अ़चुछुक खोन्कि अ़चुलाङ खाङ्म़मेत्तुचि।
काङ्माय़ङ ङाओ अ़क्धाङ मोचिआ खोक्को अ़पुवा।
खोन्ओसा ओन्ग़रि खानानिन दुखा लि, मेन अ़ङ्का खानानिन लोनाखाङ्नानिन, खोन्कि आम्नुओ साकोङ्वाओ अ़ऩङानु। खोन्किना साङ्आछाङ आम्नुओ ऩङानुमा खानानिन्एदाङ्का त़ङाप्तिमिन।
येसुआ मोचि म़लोचि, “छाचि ओ, खानानिन्एदा देम ङाचि म़युङ्याङ?” मोचिआ खोक्को अ़लासालोवा, “मात्द़ङ।”
मोसाआ पत्रुस चेवाओ सिन्तुकिना मोसोओ ब़द्धे अ़ऩङानुवाकि वाङ्खा लाम्ओ लाप्तिखोप मान्होत्प़माङ खिम्हुत्ह्यात्निङा लासालोरादिसाकि, “पत्रुस ना वाङ्खा लाम्दा एप्याङ!”नि झारा खाएत्तुचि।