40 खोवात्नि म़य़ङाचिआकि खोक्कोसाआ मोचि अ़चुछुक खोन्कि अ़चुलाङ खाङ्म़मेत्तुचि।
अ़ङ्छुक, अ़ङ्लाङ्चि खानुम्च़म, अ़ङ्काङा ओ! अ़ङ्का नोप्ताङ्खाङ्ऩङ। स़लावाओ अ़सा, अ़य़वा अ़याक्निन, मेन खानानिन त़खाम्योम, अ़ङ्को ना म़याक्याङ।”
खोन्किना मोचिआ अ़चुऩङानुमाआ खोन्कि दोम्मादामाआ साकोङ्छ़ङ मुमा मान्ऱअ़दाहिदा खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “दि खानानिन्एदा अ़क्चिलोक चामायु युङ्याङ?”
खोवात्नि म़य़ङाचिआकि खोक्कोसाआ मोचि अ़चुछुक खोन्कि अ़चुहेबेक्छाङ खाङ्म़मेत्तुचि। खोन्किना हाङ्पा अ़खाकि अ़चुकाखेङ्पाचि अ़न्नुनु अ़चुऩङानुवा।
खोन्किना खोक्कोसाआ थोमा अ़लोवा, “आम्छुक कुसिप ओदा पाउ, खोन्कि अ़ङ्छुक्चि खाचि। आम्छुक बात्तुकि अ़ङ्हेबेक्दा पाउ। मान्केङ मान्मुदा, मेन साकोङ्छ़ङ मुवा।”