51 मेन येसुआ म़लोचि, “मोन्ङाने। हान मान्नेत्दानुम्च़म!” खोन्कि येसुआ मो म़नाओ अ़नाबाक अ़नोप्ताकि अ़नुसापुवा।
खोन्किना अ़चुकाखेङ्पाचिएदाओ अ़क्छाआ मुलो काब़क्पाओ अ़हारुक्ओ अ़चुप्ताङ नाबाक छोपेक्नि पेक्तुखाइसुप़।
येसु लाप्सि म़ताओ मुलो काब़क्पाचि, निनाम्हाङ ब़क्खाखिम कारात्चिओ अ़चुओ अ़धुवाचि खोन्कि अ़धुवाचि म़याआङा। येसुआ मोचि म़लोचि, “दि अ़ङ्का काङाप्खात्ओकि बान्छोन्चि खोन्कि रोलाचिएनान अ़ङ्का लाप्सि त़तान्ओ?
देम्खातारि अ़ङ्का मोचिएदा युङाङ, खानानिन्आ अ़ङ्का त़प़निओ आम्नुओ सावाआ मोचि रात्तुङ्च़ङ। खोन्किना मोचिएदाओ कालुक्दाङ्का नि खाक्कोछाङ मान्लुक्चि, खोन्ओसा साम्कालिन तामालामा दोराङा।
मेन पावल्आ पात्याङ्सा, “खानानिन मान्सेत्दानिन्चिन! देकिनालो आन्कान्का झारा ओदाङा युङिन्येन्का!”नि लो।
अ़त्लोदाङ्का हारा मान्लिदानिन, मेन अ़नुवाक्आ अ़अ़त्पा हारा चात्तानुम।
खा-खाक्को म़नाचि म़य़ङ, अ़ङ्का पावल, आम्नुओ बुदा खोन्कि सिम्ङान्च़ङ, मेन अ़थाया लिङाहिदा खानानिन्एदा छाक्लो लिङा! ख्रिस्तओ अ़चुसिम्मान्चिन खोन्कि अ़चुसोम्तुक्मालाम्पा अ़ङ्का खानानिन लोनाङ्नानिन।