36 येसुआ मोचि म़लोचि, “हान साङ्कोओ अ़दोन्दि युङ्याङ खोसाआ खुयुने, खोन्कि बेखाछाङ खुयुने, खोन्कि साङ्एदा बान्छोन मात्द़ङ, अ़बोप्खु इनुकिनुछाङ अ़क्तात खिरुने!
आम्नुओ हुमाओ निम्पाङ ना बेखा, ना ह्वातात लोक्छुम्चि, ना फेङ्ता, ना तोप्मालि खुयानिन। देकिनालो काचि कामुआ अ़चामायु तोक्मा खान्तु।
येसुआ मोचि म़सेनुचि, “अ़ङ्का खानानिन दोन्दि, बेखा, नि फेङ्ता मात्द़ङ नुय़ङ्खान खाएत्सि खान्नानिन्हिदा दिसाआ खानानिन मान्लात्त़दान?” मोचि म़य़ङा, “माआङ, अ़लात्तिन्का।”
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, साम्कालिन्दा ‘खोक्को हेवा कामुचिएनान अ़खिप्ता’निकिना छाप्ताओ य़ङ अ़ङ्काएदा तामालामाङादोत। देकिनालो अ़नुछ्याङा अ़ङ्तुक्वादा छाप्माय़ङ य़ङ्चि म़तालायाङ।”
अ़चुकाखेङ्पाचिआ अ़लोवा, “खानुम हाङ्पो, ओदा ह्वातात बान्छोन्चि म़युङ्याङ।” येसुआ म़लोचि, “बान्छोन्ओ अ़तुक्वादा मोन्ङाने।”
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन्ओ य़ङ मित्तानुम, ‘हारुक अ़हाङ्पाएदाङ्का तोक्पो अ़लिनिन।’ मोचिआ अ़ङ्का दुखा ऩपुवाङ्नालो खानानिन्छाङ दुखा ऩप़न। मोचि अ़ङ्चिन्माय़ङ म़काङ्साओ दे आम्नुओ य़ङ्छाङ म़काङ।
अ़ङ्तुक्वाआ खानानिन सेवाङ्नि त़लिसिन्ने निकिना अ़ङ्का खानानिन ओ य़ङ्चि लोनायुङ्नानिन। खोन्ओसा हेन्खामादा खानानिन दुखा त़तोक्तिन, मेन राक मुवानिन! अ़ङ्का हेन्खामाएदा छोसाङ।”
खोन्कि आन्कान्का खानानिन्एनान युङिन्येन्काहिदाछाङ बुयाङा आन्कान्का खानानिन दुखाचि आङ्माचि दोत्नि लोनि ओ, खोन्कि मो लिसालावायुङ्सा, मो खानानिन नुलोक त़सिन्तुम।
ख्रिस्तआ अ़चुपोक्दा दुखा अ़आङ्ताओसा खानानिन्छाङ येसुआवात्नि मिनानिन। देकिनालो साङ्आ अ़पोक्दा दुखा आङ्तुयुङ्सु, मोसाआ हेवा मुमा छिरुयुङ्सु।