27 अ़धिवाङ साङ ओ, चा-चासि कायुङ हे काब़त? दि चा-चासि कायुङ माआङ कि? मेन अ़ङ्का आम्नुओ रादा अ़क्छा काब़त्पावाको मुङाङा।
मोवात्निङा म़नाओ अ़छाछाङ ब़त्लुसि माआङ, मेन ब़त्सि, खोन्कि ब़द्धेकापाङ फोङ्माओ अ़लुङ छोन्सि निकिना अ़ह़ङ्म़ङ प़सि ताओ।”
मो हारुक्चि आसिखा कातोक्चि ओ, साङ्चिओ अ़चुहाङ्पा खिम्दा लाताहिदा मान्इम्दाम़युक्ओ म़धिरुचि। अ़ङ्का खानानिन नुछ्याङा लोनानिन, हाङ्पाआ अ़छुमाय़क छ़सुकि मो हारुक्चि चा चाखादा चासि युङ्म़मेत्तुचि खोन्कि खो वाङ्कि मोचि म़ब़रुचि।
देकिनालो आन्हाङ्पा येसु ख्रिस्तओ अ़चुसोमातुक्मा खानानिन त़सिन्तुम्योम। खोक्को कातोक म़मुवाङानुछाङ आम्नुओ निम्पाङ खोक्को मान्तोक्कादा म़लिसा, खोन्ओसा खोक्कोसोओ अ़मान्तोक्दामादाङ्का खानानिन कातोक लिमा रुवानिन।