13 खोन्कि मोचि सहरादा खाराचि, खोन्कि झारा सामाचि येसुआ मोचि म़लोचिओवात्निङा अ़धिराचु। खोन्कि मोचिआ काक्माखात्मा चानुचा अ़चुम्साचु।
खोन्किना मो बुया म़खाइसुचिओ म़नाचि खाराचिकि येसुआ म़लोचिवात्निङा अ़क्तात गधा छा अ़धिराचु।
निनाम्मा खोन्कि हेन्खामा लुक्खात, मेन अ़ङ्य़ङ देम्खाछाङ अ़लुक्निन्खात्निन।
मोसाआ खानाचि धाउछान्दु चोङ्सायुङ्साओ अ़धिवाङ खिम्खोप खाङ्त़मेत्चि। मोदा आन्को निम्पाङ चुम्साचु।”
काक्माखात्मा चानुचा चामा ग़रि लिसाहिदा येसु अ़चुओ छाम्माय़ङ्चिएनान चासि म़युङा।
येसुआ मो अ़लोवा, “दि ‘खाना साकोङ्छ़ङ त़मुनालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुसावा त़खा’नि अ़ङ्का खाना लोनाओ माआङ?”
खोक्कोसोओ अ़चुमाआ काफाचि लोचि, “खोक्कोसाआ खानानिन देत्नि ऩलोन, खोवात्नि चुवानिन।”
साकोङ्छ़ङ्लाम्पा अब्राहाम लोमावा चुवा, खोन्कि खारानि लोवाओदात्नि खारा। मो युङ्खा आदेङ खोसाआ पाङ्यिवा तोक्मा दोराङाओ। खादात्नि खाराङाओ मो मान्सिन्दोङुनुछाङ खो खारा।