23 मो लेन ता, मोन्ग़रि बुक्खुन्दि मेत्छामाचि, खोन्कि उन्दादाओ नुनु नुवासि कादुङ छामाचि देम चाअ़त्लो म़लि! देकिनालो हेन्खामादा अ़धिवाङ दुखा ताकि यहुदि रावाचिएदा ब़द्धे निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ कात।
खोन्कि मोचिआ येसु अ़लोवा, “त़एनुम्योम, ओचि दे म़य़ङ्याङ?” खोन्कि येसुआ मोचि म़लासुलोचि, “उवा, एनुङ्योङ! दि खानानिन्आ साम्कालिन्दा मान्खिप्त़युक्तुम? ओवात्नि य़ङ्याङ, ‘छाचि खोन्कि ओम्पिवा कादुङ नुनुचिओ अ़चुदोलाम्पा, खानानिन्आ झारा ऩङ्चोन्मा त़लोइसुम्युङ्सुम।’”
मोचिआ खोक्को अ़लासालोवा, “खोसाआ मो अ़अ़त्पा म़नाचि चाअ़त्लो म़सेरुचि, खोन्कि अङ्गुराखा नि व़क काचात्चि म़प़चि, साङ्आ अङ्गुराओ अ़लोक खो अ़ग़रिदा अ़प़।”
खोन्कि साङ मो लुङ्ताक्दा धा, मो योकोचेम्पा लि, खोन्कि साङ्एदा मो लुङ्ताक धा, मोसाआ मो खाक्बुन मु।”
मोन्ग़रि बुक्खुन्दि मेत्छामाचि, खोन्कि उन्दादाओ नुनु नुवासि कादुङ छामाचि देम चाअ़त्लो म़लि!
मेन अ़ङ्का हाङ मुङाओ ऩङाकाछित मो अ़ङ्ङेङ्चि ओदा बात्तानुम्च़म, खोन्कि अ़ङ्बुदा सेरानुम्च़म!’”
खानाएदा ओवाको लेन्चि म़ता, आम्ङेङ्चिआ खाना झोम्मा निकि बाखाओ कुदारि अ़पाक, खोन्कि झारा दात्निदाङ्का ऩऱङ्कि ऩछेक।
देकिनालो मोवाको लेन्चि म़ता, मोन्हिदा म़नाचि म़य़ङ, ‘छा मान्तोक्कादा मेत्छामाचि खोन्कि बुक मान्खुन्कादा साकोङ्वाचि खोन्किना नुवासि मान्दुङ्कादामा मेत्छामाचि आलाङ्मिओ!’
आइमित्ओ दुखा खाम्हिदा खानानिन देत्नि त़युङिन्येन मोवात्निङा खानानिन युङ्मा अ़नुवाक लि हे नि अ़ङ्का मिन्ङाङा।
मोचिआ आन्कान्का निरावाचि लेन्माओ नुय़ङ्खान खाएत्मा मान्प़ऩदान्का। मोवात्नि अ़धुन मोचिआ अ़चुहेवाचि पोन्याङ्सा अ़खात्याङ। मेन आदेङ मोचिएदा निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ छुक्तायुङ्सा!
नुलोक च़मा खोन्कि खानानिन्एदा युङ्याङ्ओ निचिएदा हामा मान्मान्केदानुम, देकिनालो ओवाको हेन्खोक्वाचिआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङानु।
कातोक म़नाचि ओ! एनानुम, खानानिन्एदा तायाङ्ओ दुखाचिओ निकि घुक्स़क्निकिना ओत्ओत्ओत्वा खावानिन।
देकिनालो छ़ङ्छेन्मा निनाम्हाङ्ओ अ़चुम़नाचिदाङ्का पुङ्मा ग़रि ताचिआयुङ्सा। खोन्कि ओ छ़ङ्छेन्मा आन्कान्एदाङ्काङा पुङ्नालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुनुय़ङ्खान्दा लोमावा मान्च़कादाचिओ अ़चुछ़ङ्छेन्मा देत्नि लि?