20 खोन्कि रात्खामिचिआ यरुसलेम अ़ऱङ्ओ त़खाम्हिदा मोसोओ अ़लुक्मा तादिसानि खानानिन्आ त़सिन्तुम।
येसु म़य़ङा, “खानानिन्आ दानिएल निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुलाम्पा चेप्माय़ङ कालुक चिप्माकात्तुओ सेङ्याङ्ओदा एप्याङ्ओ त़खाम।” (काखिप्चिआ ओ य़ङ अ़तुप्ने)
मेन खानानिन्आ कालुक चिप्माकात्तुओ खादा एप्मा मान्नुयाङ्ओ मोदा एप्याङ्ओ त़खाम, (काखिप्आ तुप्तुने) खोन्किना खा-खाक्कोचि यहुदियादा म़युङ्याङ, मोचि भ़ऱचिदुत्नि म़फुङ्ने।
खानाएदा ओवाको लेन्चि म़ता, आम्ङेङ्चिआ खाना झोम्मा निकि बाखाओ कुदारि अ़पाक, खोन्कि झारा दात्निदाङ्का ऩऱङ्कि ऩछेक।
मोचिआ अ़सेना, “काचिन्पो, ओ झारा देम्खा म़लि? खोन्कि य़ङ्चि लिमा म़मुयाङ्हिदा दि-दि बुन्चि म़लि?”
साकोङ्छ़ङ्लाम्पा सात्कालेन्तारि यरिहोदाओ कुदारि अ़ऱत्ताचिआकिना मो तिया।
आन्ऱङ्कोप्नि ओन ब़द्धे म़ना मुक्लाओ सालुम्स़ङ्चि म़युङ्याङ, खोन्ओसा आन्कान झारा बुया खात्मा काछेक झारा य़ङ्चिदाङ्का खोन्कि हेवाओ वाय़दाङ्का फोङ्सिन्चिन्ने, खोन्कि आन्बुदा म़युक्ताओ लोत्मा राक मान्सेत्माङ लोरिन्ने।