29 “निनाम्हाङ, खानानिन्आ आम्नुओ हिप्माय़ङ त़तासुम्लोम्युङ्सुम। हान आम्नुओ हारुक नुलोक लेत्नि।
हाङ्पाआ अ़य़ओ कालेन्पा ख्रिस्त मान्खाङ्माङ खो अ़स़निन्दानिन निकिना सेङ्लावाआ बुयाङा खोक्को अ़लोवायुङ्साओ।
खोन्कि सिमियोन्आ नुनु क़क्तुकि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्याङ्सा य़ङा,
अ़ङ्का ना हाक्हाक्किरा लिसाङ्युङ्साङ। हामान्चिन्कि ख्रिस्तएनान युङ्मा स़ङाङा, देकिनालो ओ ब़द्धे अ़नुवाक मुयाङ।
खोन्किना निनाम्मादुङ्का ओवात्नि य़ङाओ अ़क्तात य़ङ अ़ङ्का एनुङ, “ओ छाप्तु: ओदाङ्का ह्यात्नि हाङ्पाएदा कास़चि आसिखा कातोक्चि ओ।” लावा म़य़ङ्याङ, “उवा, मोचिओ अ़चुकाचिदाङ्का सावा म़तोम, देकिनालो खोचिआ अ़मुवाओ य़ङ्दा सिरिफा म़प़चि।”
मोचि अ़धिवा य़ङ्आ म़पारा, “झारा सावाकातोक, त़सेङिन्येन्ओ खोन्कि अ़छ़ङ हाङ्पो! देम्खा खानानिन्आ आन्कान्का कासेत, ओ हेन्खामादाओ म़नाचि छ़ङ त़छेन्तुम्च़म खोन्कि अ़फान त़लात्तुम्च़म?”