21 देकिनालो खानानिन अ़ऱन्मिन्ओ म़ना त़याइन्येन। खोन्ओसा खानानिन्दाङ्का अ़ङ्क़माकारा। दि मान्युङ्त़दोम, मो खानानिन त़लामुम। दि मान्वेत्त़दोम, मो त़हेक्तुम।’
खोन्किना नि अ़हारुक्छाङ ताकि लो, ‘हाङ्पो, आम्नुओ फेक्वा ओदा ओ। मो अ़ङ्का तित्ओ अ़धाङ्दा फेप्तुङ्कि कुम्सुङ्युङ्सुङ।
मोसोओ अ़हाङ्पाआ अ़हारुक लासुलो, ‘आम्य़ङ्आङा अ़ङ्का खाना छ़ङ्छेन्ना, खाना अ़अ़त्पा हारुक! दि मान्युङ्ङा, मो कालाम, खोन्कि दि मान्वेत्दोङ, मो काहेक अ़ङ्का अ़ऱन्मिन्ओ म़नानि त़मित्ङाङा?
देकिनालो किन्माकि हारुक मुमा लावा खानानिन्आ मान्तोक्त़युक्तुम, मेन तात्मा छा लिमाओ निम्पाङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुलावा त़तोक्तुम्युङ्सुम। खोन्ओसा निनाम्हाङ लावालाम्पा आन्कान निनाम्हाङ “अब्बा! आपो!”नि बुत्तुम।
साङ्आ हेवामि मित्माचिदा अ़मिन्मा पाउ, मो निनाम्हाङ्ओ अ़चुङेङ लि। मो देम्खाछाङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ्हुप्दा अ़प़नान्लाप्नान्चिमिन, खोन्कि अ़नुछ्याङा लिमा अ़ऱनिन।
देकिनालो निनाम्हाङ्आ आन्कान क़माओ लावा माआङ, मेन सावा, सोम्तुक्मा खोन्कि आप्पि क़म्मान्चिन्ओ लावा म़पुवायुङ्सा।
साङ्आ झारा य़ङ्हुप्चि मुचि, मेन अ़क्तात य़ङ्हुप ओन्ङा फिसुनालो झारा य़ङ्हुप्चि काफि कान।
सोम्तुक्मादा क़मा अ़याक्निन, मेन अ़छ़ङ सोम्तुक्माआ क़मा माङ्सुखाइसु। देकिनालो क़मादा दन्दा याक, खोन्किना काक़ म़नाएदा अ़छ़ङ सोम्तुक्मा अ़याक्निन।
झारा म़नाचिओ अ़चुछ़ङ्छेइसि हाङ्पा म़तायाङ। झारा मान्साम्योक्मिचिआ अ़मुवायुङ्साओ झारा मान्साम्योक्मि अ़अ़त्पा काचिचि खोन्कि हाङ्पाओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा म़चेवायुङ्साओ चाअ़त्लो य़ङ्चि ह़त्सि हाङ्पा म़तायाङ।”