3 खोन्ओसा आप्पि चाप्चेत्तानिन्चिन, आम्निछाआ हेवा मुनालो रेन्तु, खोन्कि मो अ़हेवादाङ्का लानालो लेत्तुप़।
मोन्ग़रि खोक्कोएदा ताकि पत्रुस्आ सेनु, “हाङ्पो, अ़ङ्निछाआ अ़ङ्देङ्सालाप्पादा देम्कादु हेवा मुतारि अ़ङ्का मो लेत्माप़मा? दि सात्कादुतारि?”
खानानिन चाप्चेत्तानिन्चिन, माङ्नालोना आम्नुओ ताकावा च़मा, खाबात्आ सेत्मा, खोन्कि ‘देत्नि ह़ङ्मा’नि मिन्मा योक्माआ आम्नुओ मिन्मा तिमुखात्तु, खोन्किना वाय़वात्निङा अ़क्धुवा मो लेन तालाप।
खोन्ओसा देत्नि त़कोलिन, नुलोक मिन्मा पाक्तानुम्कि खानुम। अ़खारु मात्द़ङ्ओ म़नावात्नि माआङ, मेन खारुकातोक्वात्नि चुवानिन।
मिन्मा पाक्तानुम, खाक्कोछाङ म़ना निनाम्हाङ्ओ अ़चुसोम्तुक्मा तोक्मादाङ्का देङ्सा अ़लानिन्ने। मोवात्नि खाक्कोछाङ ख़क्याङ्ओ छ़क्ओ अ़ताङ लित्किना मोसाआ झारा खान्अ़त्लो त़मुन खोन्कि मोसाआ ब़द्धेकापाङ त़पोप्तिन।
अ़ङ्ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, खानानिन्एदाओ अ़क्छा अ़छ़ङ्दाङ्का वाऱनान्खात्नान्चिन्नालो खो अ़क्छाआ लामातात्मादोत।
खोन्ओसा चाप्चेत्तानिन्चिन, दिसु य़ङ्ओ निम्पाङ आन्कान काचि मुम्ओ मो मान्मादानुम, मेन झारा सिरिफा कातोक त़लिसिन्ने।