7 खोन्कि नि सेनु, ‘खाना देम छोन्मादोत?’ मोसाआ य़ङ्लासु, ‘अ़क हजाराकाबोरा छोङ।’ खिम काचि काखाङ्पाआ लो, ‘आम्मित्माछाप्लाखादा आथ सयेकाबोरा छाप्तु।’
मेन मो हारुक्ङा लोन्ताकि खाराङाहिदा अ़यावा हारुक्चिएदाओ अ़क्छा धिरु, खोसोओ मोएदा अ़क सये रुपाओ फेक्वा अ़नाक याआङा। खोसाआ मोसोओ अ़पोत्दा लाउकि लो, ‘आम्नाक छोरुलाउ।’
मोसाआ य़ङ्लासु, ‘सुम्काहजारा लितरा जैतुन्ओ आक्वा।’ खोन्कि खिम काचि काखाङ्पाआ लो, ‘च़क्नि युङाकि आम्मित्माछाप्लाखादा पन्ध्रकासये छाप्तु।’
काचि कातोङ्पा अ़त्लो चुवाङानुछाङ चाप्चा काचि मुवाङाओ खाकि अ़हाङ्पाआ मो मान्साम्योक्मि काचि कातोङ्पा चोन्तु। ओ हेन्खामादाओ म़नाचिआ अ़चुरादा काचि म़मुयाङ्हिदा निनाम्हाङ कात़ङ्चिदाङ्का च़लोक चाप्चा म़मु।
खोन्किना खो चौरासिकादोङ बात्तुङुओन मेन्मित्मा लिसाकि युङाङा। खोसाआ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम देम्खाछाङ मान्छित्दादोङु, मेन अ़खोलेन अ़खाखुत निनाम्हाङ ब़क्याङ्सा मोदा युङाङा। खोन्कि मान्चामाङ युङाकिछाङ यामाराङा।
खोन्किना खोसाआ सुम्कापाङ्ओतात छुत्तु। मेन मोचिआ मोछाङ खेन अ़वाइसाकि अ़ऱसाखाइसा।
येसुआ ओ दोय़ङ्ला म़नाचि खाम़एत्तुचि, “अ़क्छा म़नाआ अङ्गुराखा पाउ खोन्कि व़क काचि कामुचिएनान अङ्गुराखा हामाचामादा प़दोचिकि खो ब़द्धेकालेन्ओ निम्पाङ प़न्था खारा।