4 अ़ङ्काचि माखात्नुछाङ म़नाचिआ अ़ङ्का अ़चुखिम्चिदात्नि ऩबुत्ङाने निकिना दे च़मादोत अ़ङ्का सिन्तुङ।’
खिम काचि काखाङ्पा आप्पि मिना, ‘अ़ङ्हाङ्पाआ अ़ङ्का काचिदाङ्का अ़लोन्ङाङा। हान अ़ङ्का दे च़ङा? व़क धोक्माछाङ अ़ङ्सावा मात्द़ङ, दोत्माचामाछाङ अ़ङ्लेजो कात।
खोन्किना खोसाआ अ़हाङ्पाओ अ़नाक काचाचि अ़क्छा-अ़क्छा बुत्तुचि खोन्कि बुयाओ नाक काचा सेनु, ‘अ़ङ्हाङ्पाओ अ़नाक खाना छोन्मा देम याक्याङ?’
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, हेन्खामादाओ चासुम्छेन्बिआ आप्पिओ निकि यावाचि मुवानुम्च़म। मोवात्नि त़च़न्नालो आम्नुओ चासुम्छेन्बि लुक्खात्नुछाङ खानानिन निनाम्मादुओ खिम्दा अ़धुन युङ्मा त़तोक्तुम।”
ओवाको खारु निनाम्मादुङ्का अ़य़निन। मेन ओ ना हेन्खामादाङ्काओ, मान्साम्योक्मि खोन्कि सैतानादाङ्का ओ।