26 खोन्कि खोसाआ अ़काफाचिएदाङ्का अ़क्छा बुत्तुकि ‘ओ केन खोन्कि थोम्माय़ङ देकिना ओ?’नि सेनु।
मोन्ग़रि कुम्पा छा व़क्दा युङाङा। लासाकि खिम च़क्दा तादिसाहिदा म़नाचि केन साङ्याङ्सा म़थोमाङाओ एनुचि।
अ़काफाआ लो, ‘आम्नुओ निछा लासातायुङ्सा। खो नुलोक लासाताओसाआ आम्नुओ पापाआ अ़क्तात पित्ओ नुम्माय़ङ अ़ऩवाराछा सेरुकि खाबाचा म़चायाङ।’
मो दोप्म़क्आ म़ना मुक्लाचि म़खाराङाओ एनुकि सेनुचि, “ओदा दे लियाङ?”
खोन्कि मोदा खाङ्सि काता म़नाचि झारा दोम्तुदोचिकि ओहा ना मोहा म़लिसा, “ओवाको म़दोम्दाओ काचि देत्निकि लिमा ऱ?”निकिना अ़क्छा निएदा सेन्कासेन मुमा अ़पुङ्सा।