21 अ़छाआ अ़पा लो, ‘आपो, अ़ङ्का निनाम्हाङ खोन्कि आम्नुओ देङ्सालाप्पादा हेवा मुङ्युङ्सुङ। हान्दाङ्का अ़ङ्का आम्नुओ छानि लोमाङा अ़खान्ऩङ।’
खोन्किना मो पुवालोन्ताकि अ़पाओ अ़खिम्दा लासाखारा। खो अ़थायाङा बानाङाओ अ़पाआ खाकि अ़पाओ अ़सोम्तुआ। अ़छाएह्यात्नि लोराखाराकि अ़पाआ हेप्तु, खोन्कि चुप्मा मेत्तु।
मेन अ़पाआ अ़काफाचि लोचि, ‘च़क्नि झारादाङ्का अ़नुवाक तित बात्तानुम्कि मो हुम्मेत्तानुम। अ़छुक्कुसिप्दा छोक्वेन्मा खोन्कि अ़लाङ्दा लाङ्सुप वात्तानुम।
माङ्लो निनाम्हाङ्ओ अ़चुसोम्तुक्माआ खाना खोक्कोएदा लामान्चिन ऩतित्नि त़सिन्तुन कि, दि खोक्कोसोओ तोक्पो अ़चुसोम्तुक्मा, अ़चुआङ्मा खोन्कि अ़चुहुङ्मा त़सुङ्तुङु?
ओवात्नि खानानिन आम्नुओ साकोङ्छ़ङ कामुचिओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा हेवा त़मुन खोन्कि मोचिओ मान्ऱकादा छेन्खातायादा खेन त़वाइसुम्च़म्नालो खानानिन ख्रिस्तओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा हेवा त़मुन।