4 माङ्नालो खानानिन देत्नि त़मिनिन? सिलोआम्दाओ तुङ तियाकि अथारकापाङ म़सुवा। दि मोचि झारा यरुसलेम्दा कायुङ्चिदाङ्का च़लोक हेवामिचि ओ कि?
खोन्कि मोसाआ अ़खिप्मा लात्मा पुङ्सु। दस हजारा बेखाओ हाराक्वाओ फेक्वा नाक कालोक अ़क्छा खोएदा तारा।
खोन्कि आन्काओ हेवाचि लेत्निप़नि, देत्नि आन्कान्काछाङ आन्काओ देङ्सालाप्पादा हेवा कामुचि लेत्तुम्च़म्का।
आन्काओ हेवाचि लेत्निप़नि देत्नि आन्कान्काछाङ आन्काओ देङ्सालाप्पादा अ़त्लो कामुचि झाराकापाङ लेत्तुम्च़म्का। खोन्कि आन्कान्का चिन्माखाङ्मादा छुक्मा मान्प़दानि।’”
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, माआङ! मेन खानानिन्छाङ आम्नुओ हेवादाङ्का त़लासिमिन्नालो झारा मोवात्निङा त़लुक्तिन।
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन। माआङ, खानानिन्छाङ आम्नुओ हेवादाङ्का त़लासिमिन्नालो झारा मोवात्निङा त़लुक्तिन।”
मोसाआ लासुलोचि, “येसुनिओ अ़क्छा म़नाआ बाखा होलुकि अ़ङ्म़क्दा अ़पाक्ताङ्पुवाङ खोन्कि अ़ङ्का अ़लोवाङ, ‘सिलोआम वाताम्खादा खारा खोन्कि वास़।’ खोन्कि खाराङ्कि अ़ङ्का वास़ङ खोन्कि अ़ङ्का खा-खाङ्मा रुवाङ।”
खोन्कि खोक्कोसाआ मो अ़लोवा, “खारा, सिलोआम वाताम्खादा खाराकि वास़।” खोन्किना मो म़ना खाराकि वास़, खोन्कि खाकाखाङ लिसाकि लासा। (सिलोआम्ओ अ़तुप्य़ङ छुत्माय़ङ्ओ)।
मो खाम्दाक्दाओ म़नाचिआ पावल्ओ अ़छुक्दा प़ क़ङ्साङाओ अ़खाकिना अ़क्छा निएदा लोम़मुवा, “अ़नुछ्याङा ओ म़ना ना म़ना कासेत्ङा ओ! धियाङ्वामादाङ्का लेरानुछाङ छ़ङ्काछेन माङ्माआ ओ ह़ङ्मा अ़प़न।”