2 खोन्किना येसुआ मोचि म़लोचि, “खानानिन देत्नि त़मिनिन? ओ गालिलिचि नि झारा गालिलिचिदाङ्का च़लोक हेवा म़मुवाओसा ओवात्नि दुखा म़तोक्ता ओ?
मोन्ग़रि मोदा देम्कापाङ म़नाचिआ गालिल धिखाहुप्दाओ म़नाचिओ अ़चुतुक्वादा येसु अ़लोवा। गालिल धिखाहुप्दाओ म़नाचिआ हेन्खोक्वा म़धान्ताङाहिदा धिखाहुप हाङ पिलातस्आ मोचि सेत म़मेत्तुचिकि मोचिओ अ़चुह़ हेन्खोक्वाओ ह़एनान होलाखारा।
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, माआङ! मेन खानानिन्छाङ आम्नुओ हेवादाङ्का त़लासिमिन्नालो झारा मोवात्निङा त़लुक्तिन।
माङ्नालो खानानिन देत्नि त़मिनिन? सिलोआम्दाओ तुङ तियाकि अथारकापाङ म़सुवा। दि मोचि झारा यरुसलेम्दा कायुङ्चिदाङ्का च़लोक हेवामिचि ओ कि?
खोक्कोसो अ़चुकाखेङ्पाचिआ खोक्को अ़सेना, “रब्बि, साङ हेवा मुवा, ओसाआ हे ओसोओ अ़मा-अ़पाचिआ, खोन्कि ओ म़ना दोप्म़क लिसा?”
मो खाम्दाक्दाओ म़नाचिआ पावल्ओ अ़छुक्दा प़ क़ङ्साङाओ अ़खाकिना अ़क्छा निएदा लोम़मुवा, “अ़नुछ्याङा ओ म़ना ना म़ना कासेत्ङा ओ! धियाङ्वामादाङ्का लेरानुछाङ छ़ङ्काछेन माङ्माआ ओ ह़ङ्मा अ़प़न।”