20 मेन निनाम्हाङ्आ मो अ़लोवा, ‘खामान्सिन! आय़ अ़खाखुत्ङा आम्साक्मा खानादाङ्का लारुङ खात्तुङ, खोन्कि आम्को निम्पाङ त़भुङ्सुयुङ्सुओ आम्सामाचि साङ्को म़लि?’
खामान्सिन म़नाचि ओ! साङ्आ बुङ्खालिप्पा अ़मुया, खोक्कोसाआङा अ़कोङ्लिप्पाछाङ अ़मुयाओ माआङ कि?
म़नाचि “झारा सेवाङ्नि खोन्कि रात्पाला आन्कान्एदा युङ्याङ”नि म़य़ङ्याङ्हिदा मोग़रिङा बुक्खुन्दिमाचि छा दाप्मा दुखाआ लाउचिवात्नि च़क्नि मोचिएदा अ़चुलुक्मा ता। खोन्कि मोचि मोदाङ्का फुङ्मा ऩऱनिन।
ओ हेन्खामादाओ कातोक्चि ऱक्भाक मान्लिदानिन्नि लोचि। अ़छ़ङ मात्द़ङ्ओ चासुम्छेन्बिदा माआङ, मेन आन्कान ऩङानुमान्चिन्ओ निम्पाङ झारा सामा ब़द्धे याङ्मा काप़ निनाम्हाङ्एदा मोचि सोम्कुवा म़मुने।
देकिनालो आन्कान ओ हेन्खामादा दित्छाङ मान्तात्दोम, खोन्कि आन्कान ओदाङ्का दित्छाङ अ़खात्तिमिन।
माङ्कोलेन दे लिओ खानानिन त़सिन्तिमिन। आम्ह़ङ्म़ङ दियाको मुयाङ? खानानिन ना साम्वाको ओ। अ़क्दु दात खोन्कि माखात।