Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




लुका 12:17 - बान्‍तावा राई

17 खोन्‍कि मो कातोक म़नाआ अ़मिन्‍मादा मिन्‍मा पुङ्‌सु, ‘अ़ङ्‌चासुम युङ्‌खा अ़ङ्‌काएदा मात्‍द़ङ। हान अ़ङ्‌का दे च़ङा?’

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




लुका 12:17
23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“आन्‍कान पेम्‍पाक मान्‍बात्‌दोम्‌ओसा खोक्‍को ओवात्‍नि म़य़ङ्‌याङ”नि य़ङ्‌सा खोचि अ़क्‍छा निएदा दुम्‍छ़न्‍मा अ़पुङ्‌सा।


खाना कादोत्‌चि प़चि, खोन्‍कि खानाएदा नाक कालोक्‌चि ऩङामान्‍छित्‌दोचि।


अ़क्‍छा य़ङ्‌हुप काचिन्‍पाआ येसु चिन्‍खाङ्‌सि पुवालोन्‍ताकि सेनु, “काचिन्‍पो, अ़लुक्‍निन्‌ओ ह़ङ्‌म़ङ तोक्‍मा अ़ङ्‌का दे च़मादोत?”


आम्‍नुओ कोङ्‌हुत्‌दाओ अ़नुछ्‍या मिन्‍माआ मान्‍तोक्‍कादाचि मोहा पुवानुम्‍च़म, मोवात्‍नि त़च़न्‌नालो आम्‍नुओ नि झारा य़ङ्‌चि म़सेङ।


येसुआ मोचि अ़क्‌तात दोय़ङ्‌ला खाम़एत्‍तुचि, “अ़क्‍छा कातोक म़नाओ अ़व़क्‌दा च़लोक चा पुक्‍तु।


खोन्‍कि मो य़ङा, ‘अ़ङ्‌का ओवात्‍नि च़ङा। अ़ङ्‌का अ़ङ्‌स़ङ्‌कुलुधुन्‌चि भुङ्‌सुङ्‌च़ङ्‌कि अ़धिवाङ मुङ्‌च़ङ, खोन्‍कि झारा अ़ङ्‌चासुम खोन्‍किना खाम्‍माखुयाचि मोदाङा युङ्‌सुङ्‌च़ङ।


खोन्‍कि खोक्‍कोसाआ अ़चुकाखेङ्‌पाचि म़लोचि, “खोन्‌ओसा अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, ह़ङ्‌म़ङ्‌ओ निम्‍पाङ दि चामा माङ्‌लो पोक्‌ओ निकिना दि हुम्‍मा निम्‍पाङ मिन्‍राक मान्‍मुदानिन।


खोन्‌ओसा दि चामा दि दुङ्‌मा निकिना खानानिन मान्‍लाम्‌युङ्‌दानिन, खोन्‍कि मो य़ङ्‌चिओ अ़चुतुक्‌वादा मिन्‍राक्‌छाङ मान्‍मुयुङ्‌दानिन।


आम्‍नुओ चासुम्‍छेन्‍बिचि इनानुम्‍च़म्‌कि मान्‍तोक्‍कादाचि पुवानुम्‍च़म। मोवात्‍नि त़च़न्‌नालो आम्‍नुओ निकि अ़पेत्‍निन्‍खात्‍निन्‌ओ दोन्‍दिचि बान्‌युङ्‌सिन्‌वा लि, खोन्‍कि देम्‍खाछाङ अ़लुक्‍निन्‍खात्‍निन्‌ओ छेन्‍बि निनाम्‍मादु भुङ्‌सिन्‌युङ्‌सिन्‌वा लि। मोदु काख़पाछाङ अ़तानिन, खोन्‍कि भेवाआछाङ अ़लुक्‍तुन।


खिम काचि काखाङ्‌पा आप्‍पि मिना, ‘अ़ङ्‌हाङ्‌पाआ अ़ङ्‌का काचिदाङ्‌का अ़लोन्‍ङाङा। हान अ़ङ्‌का दे च़ङा? व़क धोक्‍माछाङ अ़ङ्‌सावा मात्‍द़ङ, दोत्‍माचामाछाङ अ़ङ्‌लेजो कात।


अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, हेन्‍खामादाओ चासुम्‍छेन्‍बिआ आप्‍पिओ निकि यावाचि मुवानुम्‍च़म। मोवात्‍नि त़च़न्‌नालो आम्‍नुओ चासुम्‍छेन्‍बि लुक्‍खात्‌नुछाङ खानानिन निनाम्‍मादुओ खिम्‌दा अ़धुन युङ्‌मा त़तोक्‍तुम।”


ओ अ़एनाकि येसुआ मो म़ना अ़लोवा, “हान्‍छाङ खाना अ़क्‌तात काचि मुमादोत। खानाएदा म़युङ्‌याङ्‌ओ झारा सामाचि इनुचिकि मान्‍तोक्‍कादाचि हात्‍तुचि, खोन्‍कि खाना निनाम्‍मादु चासुम्‍छेन्‍बि त़तोक्‍तु, खोन्‍किना बानाकि अ़ङ्‌का त़ङ्‌ताङ।”


खोन्‍कि हाङ्‌आ अ़हारुक लो, ‘त़छोसा, अ़नुवाक हारुक! खाना दस्‌कातात सहरादा पाङ्‌मुमा त़तोक्‍तु। देकिनालो खाना अ़चुप्‍पो काचिदा सोम्‍कुवामुमायु काचि त़मुवा।’


खोसाआ मोचिओ अ़चुय़ङ लासु, “ह्‍वातात तित कातोक्‌आ मान्‍तोक्‍कादा अ़क्‌तात प़ने, खोन्‍कि चामायु कातोक्‌आ मान्‍तोक्‍कादा प़ने।”


खोन्‍किना खोसाआ बुङ्‌खाया लोत्‍तुचिकि खोचि सेनुचि, “अ़धुवाचि ओ, अ़ङ्‌का लेत्‍मा दे च़मादोत?”


पत्रुस य़ङाओ य़ङ म़नाचिआ अ़एनाकिना अ़चुसाकोङ्‌वा अ़न्‍नुनु चाअ़त्‍सा, खोन्‍किना मोचिआ पत्रुस खोन्‍कि नि छाम्‍माय़ङ्‌चि म़सेनुचि, “ब़ब़-निछाचि ओ, खोन्‍नालो आन्‍कान्‍का दे च़मादोत?”


निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुम़नाचिओ अ़चुहाप्‍मादिमादा फासानुम्‍च़म खोन्‍कि तावाङ्‌चि साऩङ्‌वा मेत्‍तायुङ्‌सानुम्‍च़म।


ओ हेन्‍खामादाओ कातोक्‌चि ऱक्‍भाक मान्‍लिदानिन्‌नि लोचि। अ़छ़ङ मात्‍द़ङ्‌ओ चासुम्‍छेन्‍बिदा माआङ, मेन आन्‍कान ऩङानुमान्‍चिन्‌ओ निम्‍पाङ झारा सामा ब़द्‍धे याङ्‌मा काप़ निनाम्‍हाङ्‌एदा मोचि सोम्‍कुवा म़मुने।


ओदाङ्‌काङा सोम्‍तुक्‍मा दि ओ निकिना आन्‍कान सिन्‍तुम, देकिनालो ख्रिस्‍तआ आन्‍को निकिना अ़चुह़ङ्‌म़ङ म़पुवा। खोन्‌ओसा आन्‍कान्‌छाङ ख्रिस्‍तियान आन्‌यावाचिओ निम्‍पाङ आन्‍ह़ङ्‌म़ङ प़मादोत।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ