48 देकिनालो खोक्कोसाआ अ़ङ्कावाको अ़चुप्पाङ हारुक्माछाङ ऩमित्ताङ्युङ्साङ। खा, हान्दाङ्का ओह्यात्नि झारा भुङ्ओ म़नाचिआ अ़ङ्का आलाङ्मिनि ऩलोङा।
खोन्कि निनाम्हाङ काफाआ मो वारिसाएदा युवाकि लो, “हाङ्पा निनाम्हाङ्आ सोमाऩतुक्ताओ! खाना नुलोक लिसा! खो खानाएदा म़युङ्याङ।”
खोन्कि अ़धिवो य़ङ्आ य़ङा, “मेत्छाछाचिएदा खाना देम आलाङ्मिओ! खानाएदाङ्का लिओ नुनुछाङ आलाङ्मिओ!
हाङ्पाआ खाना ऩलोवाओ य़ङ अ़नुछ्या ताला निकिना साकोङ्छ़ङ कामु खाना देम आसिखा कातोक ओ!”
सावाआ भेप्तुओ निनाम्हाङ्आ अ़ङ्को निकि अ़धिवाङ काचि ऩमेत्ताङ्पुवाङ्युङ्साङ। निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ सेङ्लो मुयाङ।
येसु ओ य़ङ्चि म़चेवाङाहिदा म़ना मुक्लादाङ्का अ़क्छा मेत्छामा पाराकि य़ङा, “आलाङ्मि ओ आम्नुओ मा, खोसाआ खानानिन ऩतोक्तिन खोन्कि अ़नुवासि ऩदुङ्सिन।”