28 खोन्कि निनाम्हाङ काफाआ मो वारिसाएदा युवाकि लो, “हाङ्पा निनाम्हाङ्आ सोमाऩतुक्ताओ! खाना नुलोक लिसा! खो खानाएदा म़युङ्याङ।”
मेन येसुआ मो अ़लासालोवा, “अ़ङ्मामा साङ ओ? अ़ङ्निछाचि साङ्चि ओ?”
खोसोओ अ़ऩङ मरियम याआङा। खो आराङ्ओ हाङ दाउद्ओ अ़भुङ्दा पुक्तान्चिन्ओ योसेफ अ़ऩङ मुवाङाओ म़नाएनान अ़सायाकाम्मा दुम फुत्तायुङ्सा।
निनाम्हाङ काफाआ लोओ य़ङ एनुकि मरियम दोम्तुदोकि मिना, “देत्निकि ओसाआ ओवात्नि अ़ङ्का अ़लोवाङ्ओ?”
खोन्कि निनाम्हाङ काफाआ लो, “मरियम, मान्क़दा। निनाम्हाङ्आ खाना ऩछेन्ताकि सोमाऩतुक्तायुङ्सा।
खोन्कि अ़धिवो य़ङ्आ य़ङा, “मेत्छाछाचिएदा खाना देम आलाङ्मिओ! खानाएदाङ्का लिओ नुनुछाङ आलाङ्मिओ!
देकिनालो अ़ङ्का खानाएदा याक्ङाङा, खोन्कि साङ्आछाङ खाना ऩझोम्कि देत्छाङ मुमा ऩऱनान, देकिनालो ओ सहरादा ब़द्धे अ़ङ्म़नाचि म़युङ्याङ।”
खोन्ओसा खोक्कोसाआ सोमाअ़तुक्ताङाओ अ़चुछालाम्पा आन्कान मोहा म़पुवाओ साम्स़रिओ अ़चुसोमातुक्माओ निम्पाङ आन्कान निनाम्हाङ चोन्तुम्ने।