40 ओ य़ङ अ़एनाकि खोक्कोसोओ अ़चुच़क्दा कायुङ खा-खाक्को फरिसिचिआ खोक्को अ़सेना, “दि आन्कान्काछाङ दोप्म़क्चि ओ?”
मोचिआ खो अ़लासालोवा, “खाना ना अ़नुछ्याङा हेवादा त़लिसाओ, खोन्कि दि खाना आन्कान्का चिन्मा त़लाप्निङ्नि ओ?” खोन्किना मोचिआ मो यावायोक्खिम्दाङ्का बुङ्खाया अ़लोइसाखाइसा।
येसुआ मोचि म़लासुलोचि, “खानानिन दोप्म़क्चि ओनालो हेवाओ लाहिदा मान्छुक्त़दान्ओ, मेन खानानिन ‘आन्कान्का खा-खान्का’नि त़य़ङिन, खोन्ओसा आम्नुओ हेवा युङ्याक।”
‘अ़ङ्का कातोक मुङाङा, अ़ङ्काएदा चासुम्छेन्बि युङ्याङ, खोन्कि अ़ङ्का दित्छाङ अ़दोत्निन’नि खाना त़य़ङ्याङ। मेन खाना त़सिन्तुन्योन, चाअ़त्लो दुखा खाना त़तोक्याङ्ओ, मान्तोक्कादा, दोप्म़क खोन्कि कालाङ्द़क त़मुयाङ।