2 खोक्कोसो अ़चुकाखेङ्पाचिआ खोक्को अ़सेना, “रब्बि, साङ हेवा मुवा, ओसाआ हे ओसोओ अ़मा-अ़पाचिआ, खोन्कि ओ म़ना दोप्म़क लिसा?”
मोचिआ अ़लासालोवा, “खा-खाक्को य़ङ्याङ, बप्तिस्मा काप़ युहन्ना, खा-खाक्को एलियानि म़य़ङ्याङ खोन्कि मोदाङ्का निचिआ यर्मिया माङ्लो निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचिएदाओ खाक्को अ़क्छानि म़य़ङ्याङ।”
हाताचिदा म़नाचिआ साऩङ्वाओ सेवा म़मेत्तुचिओ खोन्कि ‘काचिन्पो’नि म़लोचिओ अ़चुऩङानु।
मेन खानानिन साङ्आछाङ ‘काचिन्पो’नि ऩलोन्मिन्ने, देकिनालो आम्नुओ काचिन्पा अ़क्छा ओन्ङा म़युङ्याङ, खोन्कि खानानिन झारा ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ।
खोन्किना येसुआ मोचि म़लोचि, “खानानिन देत्नि त़मिनिन? ओ गालिलिचि नि झारा गालिलिचिदाङ्का च़लोक हेवा म़मुवाओसा ओवात्नि दुखा म़तोक्ता ओ?
मोवात्नि लिसाङाओ ग़रि अ़चुकाखेङ्पाचिआ खोक्को अ़लोवा, “रब्बि, दि-दि चानिन।”
मोदाङ्का म़खाराङाहिदा येसुआ अ़क्छा म़ना लिसादाङ्काओ दोप्म़क अ़खा।
मोचिआ खो अ़लासालोवा, “खाना ना अ़नुछ्याङा हेवादा त़लिसाओ, खोन्कि दि खाना आन्कान्का चिन्मा त़लाप्निङ्नि ओ?” खोन्किना मोचिआ मो यावायोक्खिम्दाङ्का बुङ्खाया अ़लोइसाखाइसा।
मो खाम्दाक्दाओ म़नाचिआ पावल्ओ अ़छुक्दा प़ क़ङ्साङाओ अ़खाकिना अ़क्छा निएदा लोम़मुवा, “अ़नुछ्याङा ओ म़ना ना म़ना कासेत्ङा ओ! धियाङ्वामादाङ्का लेरानुछाङ छ़ङ्काछेन माङ्माआ ओ ह़ङ्मा अ़प़न।”