49 येसुआ म़लासुलोचि, “अ़ङ्का चाकावालावाआ मान्लाप्अ़युक्ङा। अ़ङ्का अ़ङ्पापा साया मेत्तुङ, मेन खानानिन्आ अ़ङ्साया त़पेप्ङाङाऩङ।
मेन ओ अ़एनाकि येसु म़य़ङा, “ओ सारिमाआ स़मादा अ़तारुन्लान, मेन ओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्माओ निम्पाङ ओ। खोन्ओसा ओलाम्पा निनाम्हाङ्ओ अ़चुछाओ अ़चुऩङ लोङ्ने।”
आपो, आम्नुओ ऩङ लोङ्सानुम!” खोन्किना निनाम्मादुङ्का अ़क्तात य़ङ ता, “अ़ङ्का आप्पि लोङ्साङ्युङ्साङ्च़ङ, खोन्कि हान्छाङ लाङालोङ्ङान्च़ङ।”
खानानिन्आ अ़ङ्ऩङ्दा दि त़दोरुम्नुछाङ अ़चुछालाम्पा अ़चुपाओ अ़चुऩङ लोङ्ने निम्पाङ अ़ङ्का मो मुङ।
खाक्को काचि खानानिन्आ अ़ङ्का मुमा त़प़नि, मो तासुङ्लोङ्कि हेन्खामादा अ़ङ्का आम्नुओ ऩङ लोङ्सुङ्युङ्सुङ।
म़ना मुक्लाचिआ अ़लासालोवा, “खाना चाकावालावाआ त़लावायुङ्सा। साङ्आ खाना सेत्मा त़लाप्याङ?”
अ़ङ्का काछुत अ़ङ्काएदा म़युङ्याङ। खोक्कोसाआ अ़ङ्का अ़ङ्दाप्म़ङ मान्छित्दाऩयुक्ङा, देकिनालो अ़ङ्का अ़धुन खोक्कोसोओ अ़चुऩङानुसुङ।”
खोन्किना छाम्माय़ङ्चि येसुओ अ़चुऩङ्दा साया ऩपेप्तिन्काओ आङ्मा अ़खान्तिन्काओ लिसिन्युङ्सिन्का निकिना अ़चुऩङानुयाङ्सा धियायोक्खादाङ्का बुङ्खाया म़लोन्ताखारा।
दुवाछाआ किलो अ़ताङ्मुवा केन्तुनालो मो मोसोओ निम्पाङ सायापेप्माय़ङ निकिना दि रियोङ्आछाङ खानानिन त़चिन्तिमिन कि?
सायापेप्मादा मो खुम, साम्दा मो ह़ङ्लोन। मान्ऱदामादा मो खुम, सावादा मो अ़ह़ङ लि।
मोचिआ खोक्को अ़सुङ्ताङाहिदा खोक्कोसाआ अ़फान मान्लात्अ़दा। दुखा अ़आङ्ताङाहिदा खोक्कोसाआ मान्किन्म़दोचि। मेन नुलोक छ़ङ्काछेन निनाम्हाङ्एदा खोक्को सोम्कुवा म़मुवा।