15 खानानिन म़नाओ अ़खाङ्माआ छ़ङ त़छेन्तिन, मेन अ़ङ्का साङ्कोछाङ मोवात्नि अ़छ़ङ अ़छेन्ऩङ।
मेन येसुआ मो अ़लोवा, “यावा, साङ्आ अ़ङ्का खानाचिएदा छ़ङ्काछेन माङ्नालो आम्चुओ चासुम, छेन्बि काहात प़ अ़मुवाङ?”
साङ्आ अ़ङ्य़ङ एनु, खोन्कि मोवात्नि अ़च़निन, अ़ङ्का मोसोओ अ़छ़ङ अ़छेन्ऩङ। देकिनालो अ़ङ्का हेन्खामाओ अ़छ़ङ छेइसि ताङ्ओ माआङ, मेन हेन्खामा लेइसि ताङ्ओ।
येसुआ लासुलो, “अ़ङ्हेन्कोप ओ हेन्खामादाओ माआङ। अ़ङ्हेन्कोप ओ हेन्खामादाओदे अ़ङ्का कात़ङ्चि अ़ङ्को निम्पाङ म़म्हुवाओ, खोन्कि अ़ङ्का यहुदिचिओ अ़चुछुक्दा मान्छुक्ङाओ। अ़ङ्हेन्कोप ओ हेन्खामादाओ माआङ।”
निनाम्हाङ्आ हेन्खामा लाहि पाक्माओ निम्पाङ अ़चुछा हेन्खामादा मान्य़अ़दा, मेन हेन्खामा खोक्कोलाम्पा लेन्ने निकिना अ़य़सा।
ङाइवा खाङ्सा छ़ङ मान्छेन्दानिन, मेन तोङ्लो छ़ङ छेन्तानिन।”
मो मेत्छामा य़ङा, “हाङ्पो, साङ्आछाङ मान्प़ऩदाङ।” येसुआ अ़लोवा, “अ़ङ्काछाङ खाना दन्दा अ़प़नान। खारा, खोन्कि हेवा मान्लामुदा।”]
खोन्ओसा नि छ़ङ्काछेन म़ना, खाना साङ्नुछाङ, अ़ऩङ मुमा त़तोक्नान, देकिनालो खाना नि छ़ङ्त़छेन्तुहिदा दिदा खाना छ़ङ्त़छेन्तु, मो य़ङ्दा खाना छ़ङ्ऩछेन, देकिनालो खाना छ़ङ्काछेन्छाङ मो काचि त़मु।
लावामि म़नाआ झारा य़ङ्चि छ़ङ्छेन्तुचि, मेन खो साङ्आछाङ अ़छ़ङ अ़छेन्तुन।
खोन्ओसा हान्दाङ्का आन्कान्का साङ्आछाङ म़नाओ अ़मिन्मावा अ़खान्मिन्का। आन्कान्का ख्रिस्त अ़क्दु म़नाओ अ़मिन्माआ खाम्का ओ, हान्दाङ्का ओवात्नि अ़खान्मिन्का।
दि खानानिन्आ आम्नुओ रादाङा लिप्पावाङ्मा खाङ्मान्मुत़दोम, खोन्कि अ़त्लोकामिन छ़ङ्काछेन मान्लित़दान कि?