37 खोन्किना चानुचाओ आदेङ्ओ लेन माङ्लो चानुचाओ मुलो लेन्दा म़एवाकि येसुआ अ़धिवो य़ङ्आ म़य़ङा, “साङ वामित्मा स़नालो मो अ़ङ्काएदा ताने खोन्कि दुङुने।
झारा त़होत्तिन्ओ खोन्कि पाङ्आ त़तिमिन्ओचि ओ, अ़ङ्काएदा तानिन। अ़ङ्का खानानिन सावातोम्मा प़नानिन।
ओ खो युहन्नाङा ओ, खोसोओ अ़तुक्वादा निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु यसैया ओवात्नि य़ङायुङ्सा: “लेक्लेक्लेक्वाओदा अ़क्छा पात्याङ्ओ अ़य़ङ, ‘हाङ्पाओ अ़चुलाम चुम्सानुम, खोक्कोसोओ अ़चुलाम्चि अ़ऱक्निन्लो मुवानुम्च़म।’”
साम्योक्मिओ निम्पाङ साकास़चि खोन्कि वामित्मा कास़चि आसिखा कातोक्चि ओ, देकिनालो मोचिओ अ़चुसोम्स़।
युहन्नाआ लासुलोचि “निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु यसैया य़ङावात्नि, ‘निनाम्हाङ्ओ अ़चुलाम सोत्सोत्वाओ मुवानुम’नि लेक्लेक्लेक्वाओदा कापात अ़क्छा म़नाओ अ़ङ्का अ़य़ङ ओ।”
येसुआ अ़लासालोवा, “लाम, अ़छ़ङ खोन्कि ह़ङ्म़ङ अ़ङ्काङा ओ। अ़ङ्काएदाङ्का नि साङ्लाम्पाछाङ अ़ङ्पापाएदु खात्मा अ़ऱनिन।
येसुआ मो लासुलो, “खाना निनाम्हाङ्ओ अ़चुआसिखा खोन्कि खानाएदा चाक्वा कादोत म़ना साङ्ओ निकिना त़सिन्तुओदे खाना खोक्को त़दोत्तुओ खोन्कि खोक्कोसाआ खाना ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा त़पुवाओ।”
मो मेत्छामाआ खोक्को लो, “हाङ्पो खानानिन्एदा अ़अ़क्खा मात्द़ङ, खोन्कि कुपारिछाङ ग़ङ्याङ। खोन्कि खानानिन्आ खादाङ्का मो ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा त़तारुम?
मेन साङ्आ अ़ङ्का प़ङ्ओ चाक्वा दुङु, मो देम्खाछाङ वामित्मा अ़स़निन। खाक्को चाक्वा अ़ङ्का मो प़ङ, मो मोएदा अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ्ओ निम्पाङ लोन्याङ्ओ बोन्वा लि!”
खोन्नुछाङ ह़ङ्म़ङ तोक्सि अ़ङ्काएदा तामा आम्नुओ ऩङाछित।
येसुआ मोचि म़लोचि, “ह़ङ्म़ङ काप़ पेम्पाक अ़ङ्काङा ओ। अ़ङ्काएदा काता देम्खाछाङ साअ़स़निन, खोन्कि अ़ङ्काएदा साकोङ्छ़ङ कामु देम्खाछाङ वामित्मा अ़स़निन।
अ़ङ्पापाआ ऩपुवाङ्ओ झारा अ़ङ्काएदा म़ता, खोन्कि अ़ङ्काएदा काता देत्निकिछाङ अ़ङ्का अ़लाऩङ्च़ऩङ।
देकिनालो अ़ङ्पोक अ़नुछ्याओ चामायु ओ, खोन्कि अ़ङ्ह़ अ़नुछ्याङा दुङ्मायु ओ।
खोन्ओसा येसुआ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा म़चिन्तुङुचिहिदा तोक्पो य़ङ्आ म़य़ङा, “खानानिन अ़ङ्का त़सिन्ङाऩङ, खोन्कि अ़ङ्का खादाङ्का ताङ्ओ, मोछाङ त़सिन्तुम। मेन अ़ङ्का आप्पिङा ताङ्ओ माआङ, मेन साङ्आ ऩछुत्ताङ, खोक्को अ़छ़ङ म़मुयाङ।
खानानिन हाङ्पाओ अ़चुलाङ्चोक्खुङ्दाङ्का दुङ्मा खोन्कि चाकावालावाचिओ अ़चुलाङ्चोक्खुङ्दाङ्काछाङ दुङ्मा त़ऱन्मिन। खानानिन हाङ्पाओ अ़चुतेबलादाङ्का चामा खोन्कि चाकावालावाचिओ अ़चुतेबलादाङ्का अ़क्धुवा चामा त़ऱन्मिन।
खोन्कि झारासा अ़कनिवाओङा लावामि चाक्वा अ़दुङा। देकिनालो मोचिआ अ़क्नि कोन्माओ लावामि लुङ्छ़ङ्दाओ चाक्वा अ़दुङा खोन्कि मोक्को लुङ्छ़ङ ख्रिस्त म़युङाङा।
मोवात्निङा चा म़चाकि खोक्कोसाआ लाङ्चोक्खुङ अ़क़क्ताकि म़लोचि, “ओ लाङ्चोक्खुङ्दाओ अङ्गुरा माङ्वा अ़ङ्ह़दाओ अ़ऩङ्वा य़ङ्छ़ङ ओ। दे-देम्खा खानानिन ओ त़दुङुम, अ़ङ्मित्मादा ओ मुयाङ्सा मुवानुम।”
अ़क्तात सेङ्लावालाम्पाङा आन्कान झारासा अ़क्तात पोक्दा बप्तिस्मा तोक्तुम्युङ्सुम, यहुदि माङ्लो ग्रिक, हारुक माङ्लो फोङ्माय़ङ, आन्कान झारा अ़क्तात सेङ्लावा म़पाक्तापुवायुङ्सा।
अङ्गुरा माङ्वाआ त़सेरिमिन्ने, देकिनालो मोसाआ खानानिन त़लुक्तिन, मेन सेङ्लावाआ भेप्तानिन।
खोक्कोसाआ अ़ङ्का ऩलोवाङ, “हान चिआ। अ़ङ्का अल्फा खोन्कि ओमेगा ओ, अ़पुङ्चिपुक खोन्कि अ़लुक्मा अ़ङ्काङा ओ। वामित्मा कास़चि ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा लित्खादाङ्का अ़ङ्का मोहाङा ओ प़ङ्च़ङ।
खोन्किना निनाम्हाङ काफाआ अ़ङ्का फत्किरिवाको छोक्छोक्छोक्वाओ ह़ङ्म़ङ काप़ चाक्वाओ याङ्वामा खाङ्अ़मेत्ताङ। मो याङ्वामा निनाम्हाङ्ओ खोन्कि थुबाछाओ हाङ्युङ्खादाङ्का लोन्ताकि
सेङ्लावा खोन्कि सायाकाकाम्मा म़य़ङ्याङ, “तानिन!” साङ्आ एनु मो य़ङ्ने, “तानिन।” साङ वामित्मा स़, मो ताने, साङ मिन मोसाआ ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा मोहाङा दुङुने।