18 साङ आप्पि अ़पाङ्लाम्पा चेप, मोसाआ आप्पिओ अ़साऩङ्वा लामु, मेन साङ्आ खो काछुत्ओ अ़साऩङ्वा लामु, मो अ़छ़ङ काचेप ओ, खोन्कि खोएदा म़प्माय़ङ अ़याक्निन।
खानानिन ओवात्नि यामारानिन: निनाम्मादु कायुङ आन्काओ पापा, आम्नुओ ऩङ सेङ्लो लिने,
मेन ओ अ़एनाकि येसु म़य़ङा, “ओ सारिमाआ स़मादा अ़तारुन्लान, मेन ओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्माओ निम्पाङ ओ। खोन्ओसा ओलाम्पा निनाम्हाङ्ओ अ़चुछाओ अ़चुऩङ लोङ्ने।”
आपो, आम्नुओ ऩङ लोङ्सानुम!” खोन्किना निनाम्मादुङ्का अ़क्तात य़ङ ता, “अ़ङ्का आप्पि लोङ्साङ्युङ्साङ्च़ङ, खोन्कि हान्छाङ लाङालोङ्ङान्च़ङ।”
देकिनालो निनाम्हाङ्आ प़माय़ङ सायादाङ्का म़नाचिआ प़माय़ङ साया तोक्मा मोचिओ च़लोक अ़चुऩङा नुवाङा।
अ़ङ्का म़नाचिएदाङ्का साऩङ्वा अ़लाम्ऩङ।
येसुआ म़लासुलोचि, “अ़ङ्का आप्पि अ़ङ्ऩङ लोङ्सुङ्नालो अ़ङ्ऩङ लोङ्माय़ङ सोज्जे लि। अ़ङ्ऩङ कालोङ अ़ङ्पापा म़युङ्याङ, खोक्को खानानिन्आ ‘आन्काओ निनाम्हाङ’नि त़लोम्योम।
आन्कान्का देम्खाछाङ म़नाचिएदाङ्का साऩङ्वा मेत्मान्लुदान्का, ना खानानिन्एदाङ्का ना निचिएदाङ्काङा।
साङ चेप्नालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ खालुसिन्वा चेप्ने। काब़त निनाम्हाङ्आ प़माय़ङ्ओ सावालाम्पा ब़रुने। ओवात्नि झारा य़ङ्दा येसु ख्रिस्तलाम्पा निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ चोन्ने। तोक्पो सावा खोन्कि अ़चुऩङ्चोन्मा अ़धुन-अ़धुन्तारि खोक्कोसोओ लियुङ्ने। मोवात्निङा लिने!
ख्रिस्त साम्योक्मि म़मुयाङ निकिना खानानिन त़सिन्तुम्नालो खानानिन सिन्मादोत झारा नुलोक काच़चि निनाम्हाङ्एदाङ्का म़लिसाओ।