43 अ़ङ्का अ़ङ्पापाओ अ़चुऩङ्दा ताङ्युङ्साङ, मेन खानानिन्आ अ़ङ्का मान्लोक्त़दाङ्ऩङ। नि साङ आप्पिओ अ़ऩङ्दा तानालो मो त़लोउम।
देकिनालो सोज्जेओ ख्रिस्तचि, खोन्कि सोज्जेओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचि म़लोन, खोन्कि लिमा ऱनालो छेन्माय़ङ्चिछाङ थेम्माखात्माचि निम्पाङ अ़धिवो बुन्चि खोन्कि म़दोम्दाओ काचिचिछाङ म़मुचि।
देकिनालो ब़द्धे म़नाचि अ़ङ्ऩङ्दा ‘अ़ङ्का ख्रिस्त ओ!’नि य़ङ्सा म़ता, खोन्किना ब़द्धे म़नाचि म़थेम्सुचि।
येसुआ मोचि म़लासुलोचि, “अ़ङ्का खानानिन खाएत्नायुङ्नाचिन्नानिन, मेन खानानिन साकोङ्छ़ङ त़मुन्मिन। अ़ङ्पापाओ अ़चुऩङ्दा खाक्को म़दोम्दाओ काचिचि अ़ङ्का मुङ्योङ्च़ङ, मोचिआङा अ़ङ्सालुम्स़ङ अ़प़।
आपो, आम्नुओ ऩङ लोङ्सानुम!” खोन्किना निनाम्मादुङ्का अ़क्तात य़ङ ता, “अ़ङ्का आप्पि लोङ्साङ्युङ्साङ्च़ङ, खोन्कि हान्छाङ लाङालोङ्ङान्च़ङ।”
निनाम्हाङ्आ हेन्खामा ओवात्नि सोमाअ़तुक्ता, खोक्कोसाआ आप्पिओ अ़क्छा ओन्ङा ओ अ़चुछा म़पुवा, खोन्कि खोक्कोएदा साकोङ्छ़ङ कामु साङ्छाङ अ़स़निन्ने, मेन मोसाआ अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ तोक्तुने।
मेन निनाम्हाङ्ओ अ़चुसोम्तुक्मा खानानिन्एदा मात्द़ङ्नि अ़ङ्का सिन्तुङ्योङ।
अ़ङ्को आप्पिओ अ़ङ्मिन्मा तालासि अ़ङ्का निनाम्मादुङ्का धाङ्ओ माआङ, मेन अ़ङ्का काछुत्ओ अ़चुमिन्मा तालासि धाङ्ओ।
दि खाना हेन्कोप्ओ अ़देङ्सालाप्पादा बुया ङेन त़मुवाकि चार हजारकापाङ म़ना कासेत्चि लेक्लेक्लेक्वादा कातित्खात मो मिस्रि माआङ कि?”