13 मेन नुवाओ मो म़नाआ खोक्को साङ्ओ निकिना मान्सिन्युक्तु। देकिनालो मोदा म़ना मुक्लाचि म़युङाङाओसा येसु मोदाङ्का म़खारालोन्ताचिआयुङ्सा।
मोन्ग़रिए मोचिओ अ़चुम़क होआ, खोन्किना मोचिआ येसु अ़सिन्ताचु। मेन खोक्को खोचिएदाङ्का म़मासान्केसान्चिन।
मेन खो म़ना मुक्लादाङ्का म़खुन्तान्लोत्तान्चिन्कि म़खारालावा।
येसुआ अ़लासालोवा, “फिलिप, ओन्तारि अ़ङ्का खानानिन झाराएनान युङ्ङाङा खोन्नुछाङ खाना अ़ङ्का त़सिन्ऩङ? साङ्आ अ़ङ्का अ़खाङ्युङ्साङ, मोसाआ अ़ङ्पापा खायुङ्सु, मेन देकि खाना त़य़ङ्याङ, ‘आन्कान्का पापा निनाम्हाङ खाङ्मेत्नि’?
मोचिआ खो अ़सेना, “खाना ‘आम्इम्खा खुयुकि कोला’नि कालो म़ना साङ ओ?”
खोन्किना येसुआ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा मो अ़धिराकि अ़लोवा, “खाखो, खाना त़नुवायुङ्सा। हान्दाङ्का हेवा मान्मुदा, खोन्कि खानाएदा च़लोक अ़अ़त्पा अ़तानिन्ने।”
खोन्किना मोचिआ खोक्को वेन्मा निकिना लुङ म़कुआ, मेन येसु म़कुमाकि निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दाङ्का बुङ्खाह्यात्नि म़लोन्ताखारा।