19 मो मेत्छामाआ खोक्को अ़लोवा, “हाङ्पो खानानिन निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुओवा अ़ङ्का लुङाङा।
म़ना मुक्लादाओचिआ अ़लासालोवा, “ओ गालिल्दाओ नासरत्दाङ्का म़ताओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु येसु ओ।”
येसुआ मोचि म़सेनुचि, “खाक्को य़ङ?” मोचिआ अ़लासालोवाचु, “नासरत्ओ येसुओ अ़तुक्वादा। खोक्को अ़क्छा निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु म़युङाङा, खोन्कि निनाम्हाङ्ओ खोन्कि झारा म़नाचिओ निम्पाङ काचि म़मुवाङाहिदा खोन्कि म़चिन्तुङुचिहिदा सावापोरि म़मुवाङा।
झाराकापाङ म़क़साकि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्याङ्सा म़य़ङा, “अ़क्छा अ़धिवाङ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु आन्कान्एदा म़तायुङ्सा। निनाम्हाङ आप्पिओ अ़चुम़नाचि फासि म़युवायुङ्सा।”
ओ खाकि येसु काबुत फरिसि अ़मिन्मादा आप्पि मिना, “ओ म़ना निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु ओनालो ना खोक्को कानोप मेत्छामा दियाको हेवामिओ निकिना सिन्मादोराङाओ।”
देकिनालो आम्को पाच्कापाङ आम्खिम्हाङ्पाचि म़लिसाचिआयुङ्सा, खोन्कि आइमित मो खानाएनान युङ्याङ्ओछाङ आम्खिम्हाङ्पा माआङ। खाना अ़नुछ्या त़य़ङाओ।”
“बानानिन्कि अ़क्छा म़ना खानुम, खोक्कोसाआ अ़ङ्का मुङ्च़ङ्ओ झारा काचिचि खाऩएत्ताङ। मात्दे, खोक्को ख्रिस्त ना माआङ?”
खोक्कोसाआ अ़मुवाओ म़दोम्दाओ बुन अ़खाकि मो म़नाचि म़य़ङा, “हेन्खामादा काता निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु अ़नुछ्या ओक्कोङा ओ।”
ओ य़ङ काएन खा-खाक्को म़नाचि म़य़ङा, “ओ म़ना ना अ़नुछ्याङा तामादोराङाओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुङा ओ।”
खोचिआ मो दोप्म़क अ़लासासेना, “खोक्कोसाआ खाकाखाङ त़मुवा, हान खोक्कोसोओ अ़तुक्वादा खाना दे त़य़ङ?” खोसाआ लासुलोचि, “खोक्को निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु ओ।”