11 मो मेत्छामाआ खोक्को लो, “हाङ्पो खानानिन्एदा अ़अ़क्खा मात्द़ङ, खोन्कि कुपारिछाङ ग़ङ्याङ। खोन्कि खानानिन्आ खादाङ्का मो ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा त़तारुम?
निकोदेमस्आ खोक्को लो, “म़ना खोक्पा लिकि देत्नि लिमा ऱ? दि मो अ़माओ अ़बुक्दा ह्वादुओदु लावाङ्कि लिमा ऱ कि?”
मेन साङ्आ अ़ङ्का प़ङ्ओ चाक्वा दुङु, मो देम्खाछाङ वामित्मा अ़स़निन। खाक्को चाक्वा अ़ङ्का मो प़ङ, मो मोएदा अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ्ओ निम्पाङ लोन्याङ्ओ बोन्वा लि!”
खोन्किना चानुचाओ आदेङ्ओ लेन माङ्लो चानुचाओ मुलो लेन्दा म़एवाकि येसुआ अ़धिवो य़ङ्आ म़य़ङा, “साङ वामित्मा स़नालो मो अ़ङ्काएदा ताने खोन्कि दुङुने।
मेन पत्रुस्आ लो, “नुमाइ अ़नुनिन, हाङ्पो! देकिनालो अ़ङ्का देम्खाछाङ अ़सेङ्निनिन्ओ खोन्कि पोप्ताओ मान्चायुक्ङा।”
मान्लावामि म़नाआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुलावादाङ्का म़ताओ य़ङ्चि अ़लोउन्चिन। देकिनालो ओ य़ङ्चि मोसोओ निम्पाङ खामान्सिन मु, खोन्कि खोसाआ मोचि तुप्मा अ़ऱन्चिन। देकिनालो ओचि लावालाम्पा ओन्ङा तुप्मा ऱम्च़म।
खोक्कोसाआ अ़ङ्का ऩलोवाङ, “हान चिआ। अ़ङ्का अल्फा खोन्कि ओमेगा ओ, अ़पुङ्चिपुक खोन्कि अ़लुक्मा अ़ङ्काङा ओ। वामित्मा कास़चि ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा लित्खादाङ्का अ़ङ्का मोहाङा ओ प़ङ्च़ङ।
खोन्किना निनाम्हाङ काफाआ अ़ङ्का फत्किरिवाको छोक्छोक्छोक्वाओ ह़ङ्म़ङ काप़ चाक्वाओ याङ्वामा खाङ्अ़मेत्ताङ। मो याङ्वामा निनाम्हाङ्ओ खोन्कि थुबाछाओ हाङ्युङ्खादाङ्का लोन्ताकि
सेङ्लावा खोन्कि सायाकाकाम्मा म़य़ङ्याङ, “तानिन!” साङ्आ एनु मो य़ङ्ने, “तानिन।” साङ वामित्मा स़, मो ताने, साङ मिन मोसाआ ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा मोहाङा दुङुने।
देकिनालो हाङ्युङ्खाओ अ़रादा कायुङ थुबाछा मोचिओ अ़चुकाखाङ म़लिकि म़रात्तुचि। खोक्कोसाआ मोचि अ़ह़ङ बोन्वा चाक्वादा म़तित्तुखात्तुचि। खोन्कि निनाम्हाङ्आ मोचिओ अ़चुम़क्चिदाङ्का झारा अ़चुम़क्वाचि म़त़क्तुप़चि।”