22 येसु ओवात्नि म़य़ङाहिदा अ़चुच़क्दा काएप काहुङ्चिएदाओ अ़क्छाआ ओवात्नि य़ङ्सा फेङ्सु, “दि मुलो काब़क्पाओ अ़य़ङ ओवात्नि त़लासुङु?”
खोन्किना खा-खाक्कोसाआ खोक्को थुक्मा अ़पुक्ता, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुम़क अ़दिप्तापुवाकि धात्याङ्सा अ़लोवा, “साङ्आ त़धात्याङ, निनाम्हाङ्य़ङ आन्कान्का खाएत्नि!” खोन्कि रात्खामिचिआ खोक्को अ़खात्ताकि अ़धात्ता।
अ़ङ्का देकि त़सेन्ङाङाऩङ? अ़ङ्का मोचि दे लोङ्च़ङ मो काएन्चिङा सेनानुम्च़म। अ़ङ्का दे य़ङाङ्ओ मोचिआङा अ़सिन्याङ।”
मोन्ग़रि मुलो काब़क्पाचिआ खोन्कि फरिसिचिआ म़छुत्तुचिओ रोमि रात्खामिचिओ अ़क रुहुप खोन्कि निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दाओ काहुङ्चि तारुचिकि यहुदा मोदा तादिसा। मोचि कुपि, बास़ङ मि खोन्कि बान्छुबिछुचि म़खुयाङा।
खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुच़क्दा म़ताकि, “सेवा, यहुदिचिओ अ़चुहाङ!”नि लोयाङ्सा मोचिआ खोक्को अ़सुङ्ता खोन्कि अ़चुखोम्ताङ्मादा अ़फेङ्सा।