25 ओ य़ङ अ़ङ्का खानानिन दोय़ङ्लादा लोनानिन। मेन ग़रि तायाङ, अ़ङ्का खानानिन्एनान दोय़ङ्लादा अ़चेप्ऩङ, मेन अ़ङ्पापाओ अ़चुतुक्वादा खानानिन छेङ्छेङ्छेङ्वा खाएत्नानिन।
खोन्कि खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “खानानिन ओ दोय़ङ्ला मान्तुप्त़दोम? खोन्नालो खानानिन झारा दोय़ङ्लाचि देत्नि त़तुप्तुम्च़म कि?
खोक्कोसाआ दोय़ङ्लाचि मान्याङ्माङ दित्छाङ मोचि मान्लोम़दोचि। मेन सुकुलादा खोक्कोसाआ अ़चुकाखेङ्पाचि झारा य़ङ्चि खाम़एत्तुङुचि।
येसुआ ओ य़ङ्ओ अ़तुक्वादा नुलोक अ़चुकाखेङ्चि खाम़एत्तुचि। खोन्ओसा पत्रुस्आ खोक्को अ़चित ह्यात्नि खात्तुकि यासान्मा पुक्तु।
यहुदिचि खोक्कोसोओ अ़चुऱङ्कोप्नि म़कोवान्चिन्कि अ़सेना, “देम्खातारि खानानिन्आ आन्कान्का हाक्हाक्किरा त़मुनि ओ? खानानिन ख्रिस्त ओनालो आन्कान्का नुलोक खाएत्नि।”
येसुआ मोचि ओ दोय़ङ्ला खाम़एत्तुचि, मेन खोक्कोसाआ मोचि खाम़एत्तुचिओ य़ङ मोचिआ मान्तुप्अ़दा।
अ़ङ्का खानानिन लोमादोत्ओ य़ङ्चि ब़द्धे म़युङ्याङ, मेन ओन्ग़रि खानानिन मो य़ङ तुप्मा त़ऱन्मिन।
मोचिआ खानानिन यावायोक्खिम्चिदाङ्का ऩलोइसिन्खाइसिन। अ़नुछ्या ओवाको ग़रि तायाङ, खानानिन कासेत्आ निनाम्हाङ ब़क्तुङ्योङ्नि मिन।
खानुम, ग़रि तायाङ, अ़नुछ्याङा ताचिआयुङ्सा, खानानिन त़रिसिन्खारिन खोन्कि झारा आम्नुओ खिम्दा त़खारिन, खोन्कि अ़ङ्का ओन्ङा त़छित्ङादाङाऩङ। खोन्नुछाङ अ़ङ्का आप्पि ओन्ङा अ़लिऩङ, देकिनालो अ़ङ्पापा अ़ङ्काएनान म़युङ्याङ।
आन्कान्का लेजोकात्ओ खोन्कि कुम्याङ्सा मुमायु काचिचि ऩङाछिरुम्च़म्का। आन्कान्का चाप्चा मुमा माङ्लो निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ ऱक्मा छुन्तिन्का। मेन अ़छ़ङ्य़ङ नुलोक खालुयाङ्सा निनाम्हाङ्ओ अ़चुबुदा आन्कान्का झारा म़नाओ छेन्खातायादा लोक्मा अ़खान्तिन्काओ मुन्चिन्का।