23 मो लेन खानानिन्आ अ़ङ्का दित्छाङ त़सेन्ऩङ्ऩम़ङ। अ़नुछ्या अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, खानानिन्आ अ़ङ्पापा अ़ङ्ऩङ्दा दि त़दोत्तुम, खोक्कोसाआ खानानिन मो ऩप़न।
साकोङ्छ़ङ त़मुन्कि खानानिन यात़मारिन खोन्कि दि त़दोरुम मो खानानिन त़तोक्तुम।”
दोरानुम खोन्किना खानानिन्आ त़तोक्तुम, लामानुम खोन्कि खानानिन्आ त़धिरुम, मोआनुम खोन्कि आम्नुओ निम्पाङ लाप्तिखोप होत।
मो लेन खानानिन्आ त़सिन्तुम, अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदा याक्ङाङा, खोन्कि खानानिन अ़ङ्काएदा, खोन्कि अ़ङ्का खानानिन्एदा याक्ङाङा ओ।
यहुदाआ खोक्को लो, “हाङ्पो, खानानिन देकि आप्पि आन्कान्काएदा खाङ्त़मुसिन्चिन्ओ, खोन्कि हेन्खामादाओ झारासोओ निम्पाङ माआङ?” (ओ काचेप यहुदा इस्करियोत माआङ।)
थोमाआ खोक्को लो, “हाङ्पो, खानानिन खादा त़खारिन्येन्ओ, आन्कान्का अ़सिन्तिमिन्का। खोन्नालो आन्कान्का लाम देत्नि सिन्मा ऱम्का?”
खानानिन अ़ङ्काएदा त़याइन्कि अ़ङ्य़ङ खानानिन्एदा याक्नालो खानानिन दे त़मिनिन, मो दोरानुम, खोन्कि मो आम्नुओ निम्पाङ मु।
मोचिआ खोक्को सेन्मा अ़लाप्ताङाओ य़ङ येसुआ अ़सिन्ता, खोन्कि खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “‘अ़क्दुकि खानानिन्आ अ़ङ्का त़खाङ्ऩङ्ऩम़ङ, खोन्किना अ़क्दुकि खानानिन्आ अ़ङ्का त़खाङ्ङाऩङ’निओ य़ङ्ओ अ़तुप्य़ङ दि ओ निओसो अ़तुक्वादा खानानिन अ़क्छा निएदा दुम त़छ़रिन्येन?
मो लेन खानानिन्आ अ़ङ्ऩङ्दा अ़ङ्पापाएदा त़दोरुम। ओसोओ अ़तुप्य़ङ अ़ङ्का आम्नुओ निम्पाङ अ़ङ्पापाएदा दोत्मा अ़दोत्निन।
हान आन्कान्का तुप्तुम्का, खानानिन झारा य़ङ त़सिन्तुम्योम, खोन्किना साङ्आछाङ खानानिन सेन्मा अ़दोत्निन। ओ लाम्पाङा खानानिन निनाम्हाङ्एदाङ्का त़तान ओ निकिना आन्कान्का साकोङ्छ़ङ मुन्का।”
देकिनालो ख्रिस्तलाम्पाङा आन्कान झारा यहुदि खोन्कि निरावा अ़क्तात सेङ्लावालाम्पा आन्निनाम्हाङ पापाएदा तामालामा ऱन।
सोमातुक्नाङ्नानिन्ओ अ़ङ्छाचि ओ, खानानिन हेवा मान्मुदानिन निकिना अ़ङ्का ओ य़ङ छाप्तुङ्योङ। मेन साङ हेवा मुनुछाङ निनाम्हाङ पापाएदा आन्लिप्पादा काचेप अ़क्छा साम्योक्मि येसु ख्रिस्त म़युङ्याङ।