1 “आम्नुओ साकोङ्छ़ङ त़छिरिमिन्ने निकिना अ़ङ्का खानानिन ओ य़ङ्चि लोनानिन्ओ।
अ़ङ्तुक्वादा मान्केङ मान्मुकादा म़ना अ़नुछ्याङा आसिखा कातोक ओ।”
मेन मोसोओ अ़भेन अ़मेत्तुन्ओसा मो अ़क्चित लेन ओन्ङा ह़ङ, खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ्दा साकोङ्छ़ङ मुवाओसा अ़चाअ़त्मा माङ्लो ल़क्मा ताहिदा निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ साकोङ्छ़ङ मुमादा मो च़क्नि देङ्ला।
खोन्ओसा मोचिआ खोक्को अ़सुङ्ता खोन्कि साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा। मेन येसुआ मोचि म़लोचि, “निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु अ़तेन्दा खोन्कि आप्पि अ़खिम्दा साया ऩमेत्तुन, मेन नि झारादा साया अ़मेत।”
मोन्ग़रि ब़द्धेकापाङ अ़चुसाकोङ्छ़ङ्दाङ्का म़ला, खोन्कि अ़क्छा निएदा धान्का-धान खोन्कि ऩङाछित्काछित म़मु।
दियाको अ़ङ्ऩङानुमा खानानिन्एदा याक, मोवाको आम्नुओछाङ ब़द्धे ऩङानुमा याक्ने। मोसोओ निम्पाङ अ़ङ्का ओ य़ङ खानानिन लोनायुङ्नानिन।
ओ य़ङ्चि अ़ङ्का खानानिन खाएत्नायुङ्नानिन, देकिनालो माय़ङ मोवाको काचि लिहिदा अ़ङ्का खानानिन दे लोनानिन्ओ मो खानानिन्आ त़मित्तुम्तोक्तुम्ने। बुयादाङ्का अ़ङ्का खानानिन ओ मान्लोदानानिन, देकिनालो अ़ङ्का खानानिन्एनान युङाङ्याङ।
सा चामाआ, अङ्गुरा माङ्वा दुङ्माआ, माङ्लो खाक्कोछाङ चामायुआ आम्निछा धुङ्नालो मोचि मान्चादामा, मान्दुङ्दामाङा अ़नुवाक लि।
खोन्ओसा खानानिन्आ अ़नुवाक य़ङ छेन्मा त़ऱम्ने। खोन्किना ख्रिस्त म़लाताओ लेन्दा अ़च़क़ल़क खोन्कि लाहि मात्द़ङ्ओ त़लिसिन्ने।
खोन्कि, “मोक्को अ़क्ताक लुङ्ताक्आङा म़नाचि धुङ्म़मेत्तुचि, खोन्कि मोक्को लुङ्छ़ङ्आङा म़नाचि काधाम म़मुचि।” देकिनालो मोचि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ ऩङाअ़छित, मोचिओ निकि ओवात्नि लिमाङा निनाम्हाङ्ओ अ़चुमिन्मा याआङा।