4 खादा अ़ङ्का खात्ङाङा, खानानिन्आ मोदा खात्खा लाम त़सिन्तुम।”
दि निनाम्मादु ख्रिस्तओ अ़चुऩङ तोक्पो लिमा बुया ओ दुखाचि आङ्मा मान्दोत्याङ्चि कि?”
लाप्तिखोप अ़ङ्काङा ओ। साङ अ़ङ्कालाम्पा वाङ्नालो मोचि म़लेत, खोन्कि खिम्हुत बुङ्खा लोइसा वाङ्सा म़मु, खोन्कि नागिदा चान्मा अ़तोक।
साङ अ़ङ्का ब़त्मास़नालो मोसाआ अ़ङ्का अ़त़ङ्ङाने, खोन्कि अ़ङ्का खादा युङ्ङा, अ़ङ्का काब़त्छाङ मोदाङा युङ। साङ्आ अ़ङ्का अ़ब़त्ङा, अ़ङ्पापाआ मो साया अ़मेत।
निनाम्हाङ पापाआ झारा सामा खोक्कोसोओ अ़चुछुक्दा अ़पुवाओ खोन्कि खोक्को निनाम्हाङ्लाम्पा म़ताओ खोन्कि निनाम्हाङ्एदा म़खात्याङ्नि येसुआ अ़सिन्ताङा।
अ़ङ्पापाओ अ़चुखिम्दा युङ्खाचि ब़द्धे म़युङ्याङ। मोत्नि माआङ्ओ खाङ्दे दि अ़ङ्का ‘आम्नुओ निम्पाङ युङ्खाचि चुम्सि खात्ङाङा’नि खानानिन लोनानिन्ओ कि?
‘अ़ङ्का ओदाङ्का खात्ङाङा खोन्कि अ़ङ्का खानानिन्एदा लाङाताङा’नि लोनानिन्ओ खानानिन्आ त़एनुम। खानानिन्आ अ़ङ्का सोमात़तुक्ताङ्ऩङ्ओ खाङ्दे अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदा खात्ङाङाओ य़ङ त़एनुम्हिदा आम्नुओ ऩङानुवाओ, देकिनालो अ़ङ्पापा अ़ङ्कादाङ्का तोक्पो म़मुयाङ।
खोन्कि खात्ङाकि अ़ङ्का आम्नुओ निम्पाङ युङ्खा चुम्सुङ्कि अ़ङ्का लाङाताङा। खोन्कि अ़ङ्का खानानिन खात्नानिन। खादा अ़ङ्का युङ्ङा, मोदा खानानिन्छाङ त़युङिन।
थोमाआ खोक्को लो, “हाङ्पो, खानानिन खादा त़खारिन्येन्ओ, आन्कान्का अ़सिन्तिमिन्का। खोन्नालो आन्कान्का लाम देत्नि सिन्मा ऱम्का?”
अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदाङ्का ताङ्किना हेन्खामादा ताङ्युङ्साङ, खोन्कि अ़ङ्का हेन्खामा छिरुङ्दाङ्कि अ़ङ्पापाएदु लाङाखात्ङाङा।”
साङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुछाएदा साकोङ्छ़ङ मु, मोएदा अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ याक। साङ्आ निनाम्हाङ्ओ अ़चुछा ऩङाछिरु, मोसाआ ह़ङ्म़ङ अ़खान, मेन निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ मोएदा युङ्युङ।
अ़ङ्पापाओ अ़चुमित्चिऩङ ओङा ओ, झारा साङ-साङ्चिआ अ़चुओ छा अ़खाङ, खोन्कि खोक्कोएदा साकोङ्छ़ङ म़मु अ़धुन्ओ ह़ङ्म़ङ अ़तोक्ने। अ़ङ्का मो आदेङ्ओ लेन्दा अ़ह़ङ मुङ।”