36 सिमोन पत्रुस्आ खोक्को अ़सेना, “हाङ्पो, खानानिन खात्नि त़खारिन्येन?” येसुआ अ़लासालोवा, “अ़ङ्का खादा खात्ङाङा, खाना ओन्ग़रि अ़ङ्का त़ङ्मा त़ऱऩङ, मेन माय़ङ ना खाना अ़ङ्का त़त़ङ्ङा।”
अ़चुप्पो छाचिओ, अ़क्ग़रि अ़ङ्का खानानिन्एनान युङ्ङा! खानानिन्आ अ़ङ्का त़लाम्ङाऩङ, खोन्कि देत्नि अ़ङ्का यहुदि बुसुवाचि लोङ्च़ङ, हान खानानिन्छाङ अ़ङ्का लोनानिन, ‘खादा अ़ङ्का खात्ङाङा, खानानिन तामा त़ऱन्मिन।’
अ़ङ्पापाओ अ़चुखिम्दा युङ्खाचि ब़द्धे म़युङ्याङ। मोत्नि माआङ्ओ खाङ्दे दि अ़ङ्का ‘आम्नुओ निम्पाङ युङ्खाचि चुम्सि खात्ङाङा’नि खानानिन लोनानिन्ओ कि?
खोन्किना खोक्कोसोओ खा-खाक्को अ़चुकाखेङ्पाचि अ़क्छा निएदा लोकालो म़मुवा, “खोक्को म़य़ङ अ़क्दुकि आन्कान खोक्को अ़खान्मिन्नि, खोन्किना अ़क्दुकि आन्कान खोक्को लासुम्खाम्नि, खोन्कि खोक्को अ़चुपाएदु म़खात्नि। खोक्कोसाआ आन्कान ओ म़लोवाओसो अ़तुप्य़ङ दि ओ?”
हान अ़ङ्का काछुत्एदा खात्ङाङा, मेन ‘खानानिन खादा त़खारिन्येन?’निकिना खानानिन साङ्आछाङ अ़ङ्का त़सेन्ऩङ्ऩम़ङ।
देकिनालो अ़ङ्का सिन्तुङ्योङ, आन्हाङ्पा येसु ख्रिस्तआ अ़ङ्पोक छित्मा ग़रि च़क्निङा तायाङ निकिना खाङ्ऩमेत्ताङ्युङ्साङ।