19 खोन्किना फरिसिचि अ़क्छा निएदा य़ङ्मा अ़पुक्ता, “खानुम, आन्कान्एदाङ्का दित्छाङ लिमा अ़ऱनिन। खा-खानुम, झारासाआ खोक्को त़ङ्मा अ़पुङ्सा!”
मेन मोन्ग़रि मुलो काब़क्पाचि खोन्कि य़ङ्हुप काचिन्पाचिआ खोक्कोसाआ अ़मुवाओ म़दोम्दाओ काचिचि अ़खा, खोन्कि छाचिआ ब़क्खाखिम्दा “दाउद्ओ अ़छा होसन्ना!”नि य़ङ्सा म़पाराङाओ अ़एना, खोन्किना मोचिओ अ़चुमाइसुङ कारा।
खोक्कोसाआ ओ म़दोम्दाओ बुन अ़मुवाओ अ़एनाओसाछाङ म़ना मुक्लाचि खोक्को तुप्सि म़ताओ।
चानुचादा निनाम्हाङ ब़क्सि काखात्चिएदाओ खा-खाक्कोचि ग्रिक य़ङ काचेप्चिछाङ म़याआङा।
मोवात्नि मोचि झारा अ़क्तात म़लिने। आपो, देत्नि खानानिन अ़ङ्काएदा त़याइन्येन, खोन्कि अ़ङ्का खानानिन्एदा मोवात्निङा मोचिछाङ आन्काचिएदा म़याक्ने, खोन्कि खानानिन्आ अ़ङ्का त़छुत्ताङ्ऩङ्ओ निकिना हेन्खामादाओ म़नाचि साकोङ्छ़ङ म़मुने।
खोन्ओसा युहन्नाएदा म़ताकि मोचिआ खो अ़लोवा, “काचिन्पो, यर्दन अ़ह्याउधेत्या मो खानानिन्एनान म़युङाङाओ, खोक्कोसोओ अ़तुक्वादा खानानिन्आ सालुम्स़ङ त़प़म, खानुम, खोक्कोसाआ बप्तिस्मा म़प़ङुचि खोन्कि झारा खोक्कोएदा म़खात्याङ।”
मेन मोचिआ पावल खोन्कि सिलास मोदा मान्धित्म़दोचिओसा मोचिआ यासोन खोन्कि साकोङ्छ़ङ कामु खा-खाक्कोचि सहरादाओ बुसुवाचिएदा म़सारुखात्तुचिकि पात्याङ्सा म़य़ङा, “झारादात्नि काछ़ङ्चि ओन्ग़रि आन्सहरादाछाङ तादिसायुङ्साचि।
खोक्को आन्हेवा लेत्मा निकिना हेन्खोक्वा म़लिसा, खोन्कि आन्को निम्पाङ ओन्ङा माआङ, मेन झारा हेन्खामादाओ म़नाचिओ निकिनाछाङ ओ।