26 खोन्कि काह़ङ खोन्कि अ़ङ्काएदा साकोङ्छ़ङ कामु झारा देम्खाछाङ अ़स़निन्दानिन। दि खाना ओ य़ङ्दा साकोङ्छ़ङ त़मु?”
खाना दे त़मिन्याङ? दि अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदा यामात्मा अ़ऱऩङ, खोन्कि खोक्कोसाआ च़क्नि काफाचि खिप्मा अ़ऱन्मिन्चिन्लो अ़ङ्को निम्पाङ ऩछुत्ऩङ्छोक्ऩङ कि?
खोक्को खिम्हुत्दा म़वाङा, खोन्कि मो दोप्म़क म़नाचि खोक्कोएदा ताचि। खोन्कि येसुआ मोचि म़सेनुचि, “दि अ़ङ्का नुमा ऱनाचि निकिना खानाचि साकोङ्छ़ङ त़मुचि?” मोचिआ खोक्को अ़लासालोवाचु, “उवा, हाङ्पो।”
खोन्किना येसुआ खो अ़लोवा, “देकि त़ऱम्नालोनि त़य़ङ्याङ ओ? साङ साकोङ्छ़ङ मु, खोसोओ निकि झारा य़ङ्चि लिमा म़ऱ।”
मोचि अ़ङ्का अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ प़ङ्च़ङ, खोन्कि मोचि देम्खाछाङ ऩलुक्निन, खोन्कि साङ्आछाङ मोचि अ़ङ्छुक्दाङ्का ऩङाप्ऩङ्खात्ऩङ।
अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदा याक्ङाङा, खोन्कि अ़ङ्पापा अ़ङ्काएदा म़याक्याङ्नि दि खाना साकोङ्छ़ङ त़मुनान? खाक्को य़ङ अ़ङ्का खानानिन लोनाङ्नानिन मो अ़ङ्का अ़ङ्पाङ्दा लोनानिन्ओ माआङ, मेन अ़ङ्काएदा कायाक्पा अ़ङ्पापाआ अ़चुकाचि अ़मु।
मेन साङ्आ अ़ङ्का प़ङ्ओ चाक्वा दुङु, मो देम्खाछाङ वामित्मा अ़स़निन। खाक्को चाक्वा अ़ङ्का मो प़ङ, मो मोएदा अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ्ओ निम्पाङ लोन्याङ्ओ बोन्वा लि!”
अ़नुछ्याङा अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, साङ्आ अ़ङ्य़ङ एनु खोन्कि अ़ङ्का काछुत साकोङ्छ़ङ मु, मोएदा अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ याक्याङ। मो लाहि अ़पाक्निन, मेन मो स़मादामादाङ्का ह़ङ्म़ङ्दा वाङायुङ्सा।
अ़नुछ्याङा अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, साङ साकोङ्छ़ङ मु, मोएदा अ़धुन्ओ ह़ङ्म़ङ याक।
खोचिआ मो यावायोक्खिम्दाङ्का बुङ्खाया अ़लोइसाखाइसानिओ य़ङ येसुआ अ़एना, खोन्कि खो अ़धिराकि अ़लोवा, “दि खाना म़नाओ अ़छाएदा साकोङ्छ़ङ त़मु?”
देकिनालो हेवामि मित्मावात्नि त़ह़ङिन्नालो खानानिन त़स़न, मेन सेङ्लावालाम्पा पोक्ओ हेवामि काचिचि त़लुक्तुम्च़म्नालो खानानिन त़ह़ङिन।