11 खोन्किना खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “आन्यावा लाजरस इम्सादायुङ्सा, मेन खो इम्सादाओदाङ्का थिन्लोइसि अ़ङ्का खात्ङा।”
एप्माचि म़होङ्सा खोन्कि म़इम्सादाओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुम़नाचिओ ब़द्धे अ़चुस़पोक्चि म़पुवालोन्ता।
खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “बुङ्खाया लोन्तानिन, देकिनालो ओ मेत्छाछा छा मान्स़दायुक, मेन इम्याङ।” मोचिआ खोक्को अ़इत्ता।
येसु खिम्हुत्दा म़वाङाकि मोचि म़लोचि, “देकि खानानिन काचेङ्वा त़मुन्येन खोन्कि ओत्ओत्ओत्वा त़खाविन्येन? ओ मेत्छाछा छा ना मान्स़दायुक, मेन इम्याङ।”
मेन अ़खाखुत काकोन धुङ, देकिनालो मो म़नाएदा साम अ़याक्निन।”
अ़चुकाखेङ्पाचिआ खोक्को अ़लासालोवा, “हाङ्पो, मो इम्सादायुङ्सानालो मो नुलोन।”
येसु मो सुवादाओ अ़तुक्वादा म़य़ङाङा ओ, मेन मोचिआ ना अ़नुछ्याङा दुखुप्ओ अ़तुक्वादा म़य़ङाओनि अ़मित्ता।
ओ ह़वाङ अ़नाचिआ ओवाको य़ङ्खान येसु अ़छोक्ताचु, “हाङ्पो, साङ खानानिन्आ सोमात़तुक्तुम्योम, खो तुक्याङ।”
साङ्एदा सायाकाकाम्मा युङ्याङ, सायाकाकाम्पा खोङा ओ। सायाकाकाम्पाओ अ़यावा खोसोओ अ़च़क्दा एप, खोसोओ अ़य़ङ एनुकि अ़न्नुनु अ़ऩङानु। खोन्ओसा अ़ङ्सेवाङ्नि तालायुङ्सा।
खोन्किना खोसाआ अ़तुम्प़छ़क तोम्तुकि अ़धिवाङ य़ङ्आ पारा, “हाङ्पो, ओ अ़चुहेवाआ ओचि अ़धिरुन्चिन्ने!” ओन य़ङाचिआकि खोसोओ अ़साक्मा खारा।
खोन्नालो खा-खाक्को ख्रिस्तदा म़सुवादाओचिछाङ म़लुक्ताखाराओ।
नुलोक आम्नुओ खारुच़ङ्तानुम, खोन्कि हेवा मुमा छिरानुम। खानानिन्एदा देम्कापाङ्आ ना निनाम्हाङ्ङा मान्सिन्त़युक्तुम्ओसा खानानिन लेजो मेत्मा निम्पाङ अ़ङ्का ओवात्नि य़ङाङ्ओ।
एनानुम, अ़ङ्का अ़क्तात अ़कोङ्दुम खानानिन खाएत्नानिन, आन्कान झारा अ़इम्सिन्दान्मिन,
खाक्को य़ङ नुलोक दात, मोङा साम ओ। खोन्ओसा साम्कालिन ओवात्नि य़ङ्याङ: “दुखुप्दा त़छुक्ता ओ, थिन्ता। खोन्कि त़सुवादाओदाङ्का पुवालोन्ता, खोन्कि ख्रिस्तआ खाना साम ऩप़।”
खोक्को म़लाय़हिदा आन्कान स़न्दान्नुछाङ ह़ङिन्येन्नुछाङ खोक्को आन्कान्एनान अ़क्नि युङ्मा निकिना हाङ्पा येसु आन्को निम्पाङ म़सुवा।
“अब्राहाम्आ निनाम्हाङ साकोङ्छ़ङ मु, खोन्कि खो साम्योक्मि अ़काइसा”निओ साम्कालिन्दाओ य़ङ ताला। खोन्कि अब्राहाम निनाम्हाङ्ओ अ़यावानि म़य़ङ।