6 निनाम्हाङ्दाङ्का छुत्माय़ङ्ओ अ़क्छा म़ना युङाङा, मो म़नाओ अ़ऩङ युहन्ना याआङा।
ओ मोङा ओ। ओसोओ अ़तुक्वादा साम्कालिन्दा छाप्तायुङ्सा, ‘खाखो, अ़ङ्का अ़ङ्य़ङ काखुन आम्बु-आम्बु छुत्तुङ, मोसाआ आम्नुओ बुदा आम्नुओ लाम चुम्सु।’
युहन्नाआ बप्तिस्मा प़मा पाङ खादाङ्का तोक्तु ओ? निनाम्हाङ्दाङ्का हे म़नादाङ्का?” मोचि अ़क्छा निएदा दुम म़छ़रा, खोन्कि म़य़ङा, “आन्कान निनाम्मादुङ्कानि य़ङिन्नालो ‘खोन्नालो खानानिन देकि साकोङ्छ़ङ मान्मुत़दोम?’नि खोसाआ म़सेन।
मेन निनाम्हाङ काफाआ लो “जकरिया, मान्क़दा। देकिनालो निनाम्हाङ्आ आम्यामात्माय़ङ अ़एनायुङ्सा। हान आम्खिम्हाङ्मा एलिसिबा छा वात्कि अ़क्छा दुवाछा तोक्तु, खोन्कि खोसोओ अ़ऩङ युहन्ना वात्तु।
हान अ़ङ्छा ओ, झारासाआ खाना झारादाङ्का तोक्पो निनाम्हाङ्ओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुनि ऩलो। खाना हाङ्पाओ अ़चुलाम नुलोक मुसि खोक्कोसोओ अ़चुबुबु त़खात।
मोदाङ्का बुया अ़ङ्का खोक्को मान्सिन्युक्तुङ, मेन साङ्आ अ़ङ्का चाक्वाआ बप्तिस्मा प़ निकिना ऩछुत्ताङ, खोक्कोसाआङा अ़ङ्का ऩलोवाङ, ‘खाक्को म़नाएदा सेङ्लावा धायाङ्ओ खोन्कि युङ्याङ्ओ त़खा, सेङ्लावाआ बप्तिस्मा काप़ खोक्कोङा ओ।’
‘अ़ङ्का ख्रिस्त माआङ, मेन अ़ङ्का खोक्कोदाङ्का बुया छुत्माय़ङ ओ’ निकिना खानानिन आप्पि त़एनुम्युङ्सुम। खानानिन ओवात्निङा सालुम्स़ङ प़मा त़ऱम।
येसु तामा बुया, युहन्नाआ झारा इस्राएल्दाओ म़नाचि ‘हेवा मुमा छिरानुम्कि निनाम्हाङ्एदा लासानिन, खोन्कि बप्तिस्मा लोआनिन’नि खाएत्तुचि।