3 खानानिन त़दोरुम्नुछाङ त़तोक्तिमिन, देकिनालो आम्नुओ पोक मित्माओ निम्पाङ अ़त्लो मिन्माआ त़दोरुम।
मेन येसुआ लासुलो, “खानाचिआ दि त़दोत्चिङ्चि, मो खानाचिङा त़सिन्चुन्चुन। दि अ़ङ्का दुङ्मादोत्ओ दुखाचिओ लाङ्चोक्खुङ्दाङ्का खानाचिआ दुङ्मा त़ऱचु?” मोचि य़ङाचि, “आन्काच्या ऱचुवा।”
मेन येसुआ मोचि म़लोचि, “खानाचिआ दि त़दोत्चिङ्चि मो खानाचिङा त़सिन्चुन्चुन! दि अ़ङ्का दुङ्मादोत्ओ दुखाचिओ लाङ्चोक्खुङ्दाङ्का खानाचिआ दुङ्मा त़ऱचु माङ्लो दि अ़ङ्का मुमादोत्ओ स़माओ बप्तिस्मा खानाचिआ लोक्मा त़ऱचु?”
देकिनालो साङ्आ दोरु, मोसाआ तोक्तु, खोन्कि साङ्आ लामु, मोसाआ धिरु, साङ्आ मोउ, खोन्कि मोसोओ निम्पाङ लाप्तिखोप होत।
अ़क्चित लेन्किङा अ़सिप्पाछाआ झारा अ़चासुम्छेन्बि कोउकि प़न्था खारा। खोन्कि मोदा अ़ताकावा च़याङ्सा अ़छेन्बि लुक्तुखाइसु।
मेन आम्नुओ छेन्बि ओगिबेखाचिएनान कायाङ ओ आम्नुओ छा ताहिदा खानानिन्आ पित्ओ नुम्माय़ङ अ़नावाराछा खोसोओ निकि त़सेरुम!’
आम्नुओ रादा खिमा खोन्कि म्हुमा खादाङ्का ता? दि मो झारा आम्नुओ पोक्फुत्चिहुत्दा काम्युङ पोक मित्माचिदाङ्का ता ओ माआङ कि?
खोन्कि आन्कान दि दोत्तुम, खोक्कोएदाङ्का तोक्तुम, देकिनालो आन्कान खोक्कोसोओ अ़चुलोमाय़ङ्चि काङ्सिन, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुऩङानुलो काचि मुन।
खोक्कोएदा याक्याङ्ओ ओ आन्सोम्कुवाआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुमिन्मावा आन्कान दि दोरुम्नुछाङ खोक्कोसाआ आन्य़ङ अ़एन।